dinsdag, juni 24, 2008

Hyp, hyp, hypocrisie!

Mijn nieuwe windmolen. Een uiteenzetting in drie deeltjes.

A sad little bee

In 1987 kwam er een nieuw, mierzoet energiedrankje op de markt, Red Bull. Vandaag de dag is het, volgens Wikipedia, ook het populairste energiedrankje, met 70% van het marktaandeel (hoewel er niet gezegd wordt welk marktaandeel dit dan wel is). Nu goed, ik drink het ook wel af en toe. Zoet is soms mijn ding wel. Ik zuig, van tijd tot tijd, ook wel eens op een suikerklontje, maar de mensen bekijken mij dan soms toch vreemd, hoewel het drankje (bij benadering) vier keer zoveel suiker bevat. Dat mensen vreemd zijn wisten we echter al langer, en toen ik het drankje een jaar of zeven geleden leerde kennen - in het uitgaanscircuit, of wat dacht u - negeerde men al zeer collectief de 'Niet mixen met alcohol' waarschuwing die op alle blikjes stond. Fair enough, ik drink mijn sterke dranken over het algemeen liever puur, en ik ben het punt al voorbij dat ik wildvreemden de les ga lezen over dingen die in het slechtste geval enkel voor henzelf slecht kunnen aflopen. Zolang ik niet om u geef, doet u maar.

Time to compete

Toen ik gisteravond aan de toog van een niet nader genoemd studentencafé stond te wachten, was mijn verbazing dan ook groot bij het zien van de Red Bull Air Race tombola biljetten. Wel, niet bij het zien van de biljetten zelf, want Red Bull bestookt ons met enorm veel reclame onder enorm veel vormen (waaronder schaars geklede vrouwen die gratis blikjes uitdelen; altijd effectief). Maar wel bij het zien van de laagste troostprijs: "Vraag je Red Bull 10 G cocktail aan de barman: Red Bull, Tequila & Blue Curacao flavoured with some lime juice." Los van het gebruik van Engels en Nederlands door elkaar (which I can rather appreciate), was het uiteraard vooral het gespleten signaal waar ik me aan stoorde. Alsof de schoolpsycholoog, een joint in de mondhoek, tegen je aan het fulmineren is dat je nooit drugs mag doen en dat het zonder fout allemaal slecht voor je is, terwijl hij met zijn scheermesje zijn lijntje perfect recht maakt. Met een vuur waar geen caffeïne of taurine aan kon tippen verhaalde ik dit dan ook aan mijn cafégenote.

If we just don't talk about it, everything will be fine

Maar er komt nog een laatste twist. Enkele uren later deed ik het verhaal opnieuw, tegen een andere cafégenote en, schijnbaar, met meer dan één tong. Er lag een leeg blikje Red Bull op onze tafel, en ik pakt het om haar de 'Niet mixen met alcohol' waarschuwing te tonen. Met een kleine grimas bij het ruiken van de zoete, weeë geur, begon ik de opschriften te bestuderen. En een tweede keer. Maar het was verdwenen; of toch alleszins getransformeerd. 'Een gevariëerde en evenwichtige voeding en een gezonde levensstijl zijn aanbevolen.' No shit, Sherlock. Het is moeilijk om iets nuttelozer te bedenken om op zo'n blikje te zetten. Misschien 'Dit drankje is geel.' Ik betwijfel ten zeerste of de risico's van het mengen van alcohol en energiedrankjes als sneeuw voor de zon verdwenen zijn. En uiteraard zal je niet sterven na twee vodka-Red Bulls; maar ik ben al niet meer zo zeker na tien vodka-Red Bulls tijdens een hele nacht dansen in een club. Als u wil, test het eens op een van uw vrienden die u niet te na aan het hart ligt. Red Bull heeft zich alleszins goed ingedekt: "Maar, mevrouw de rechter, dat is geen gezonde levensstijl; we hadden het hem nog zo aanbevolen."

maandag, juni 23, 2008

Onbezonnen, uiteraard

Na al wat zonder na te denken (of mij alleszins enkel te laten adviseren door eerder onbetrouwbare sujetten) een keuzevak uit de Toegepaste Economische Wetenschappen te hebben gekozen, om enkele uren geleden onzacht tot de vaststelling te komen dat ik de economische wiskunde toch wat minder in mijn hoofdje had dan gedacht, blijft het maar onbezonnen beslissingen regenen in mijn handelingspatroon.

Maar, dat heb ik alleszins onthouden, voor een ietwat degelijke return moet een mens soms risco's nemen. En je kan je nu eenmaal niet altijd indekken (of hedgen, zoals wij economen *kuch* *rochel* *hoest* het plachten te noemen)...

zaterdag, juni 21, 2008

I'm shirtain!

De dingen die ik ga doen, met een waarschijnlijkheidsgraad (1 = zeker; 0 = niet) en een woordje uitleg.

Mijn scriptie schrijven (0.99)
Echt, zeker, voor de deadline, en het gaat heel goed worden. Mijnheer Dick, u zal hopelijk niet teleurgesteld zijn.

Mass Effect reviewen (0.985)
Komt er ook zeer binnenkort aan. Ik moet het gewoon nog een laatste keer uitspelen (een vierde maal, als ik me niet vergis) en dan kan ik u zeggen wat ik er van vind; duidelijker dan 'super!!!!!!!' alleszins.

Mij het Duits eigen maken (0.899)
Binnenkort zal ik meer dan enkel tankdivisies kunnen rondbevelen. En niet enkel naar hier, maar ook naar daar!

Een zelfgemaakt audiobook op het internet zwieren (0.90)
We doen ons best. Het verhaaltje is al naar het Engels vertaald en verbeterd door een van die zeldzame weldenkende Amerikanen. Nu enkel nog de knoop doorhakken wat betreft het gebruik van stemacteurs. Zelf doen, of ook andere mensen vragen? On va voir.

Terug viool leren spelen (0.85)
Ik wil het wel, maar het vergt meer dan een wil, zo blijkt. Misschien moet er wel een beetje muziekschool aan te pas komen, maar zelfs dat zie ik momenteel (nadat de zon reeds is verdwenen) wel zitten.

Een verhaal afmaken (0.5)
Niet dat het er nooit van komt, maar hopen lijkt alles wat ik er momenteel aan doe. Zowel 'Soldaten van God' als 'Run' zijn al betrekkelijk fleshed out werelden waar ik wel verder mee kan (het eerste vindt u wel op google met 'folkertje' erachter; het tweede, ach, de zomer is nog jong), maar enkele dagen literaire moed zou ook niet misstaan.

Keizer van het menselijk ras worden (0.45)
Kom, ik ben nog maar 22, er kan nog veel gebeuren, en ik zou dat best wel goed doen, denk ik.

[Edit: Buikspreker worden (0.38)
Goh, ik zou het heel graag doen, maar ik betwijfel of het ooit verder gaat komen dan in een hoekje van een café wat voor me uit zitten mompelen, één van mijn handen op ooghoogte. Zoekt u echter eens Jeff Dunham op Youtube (goed, ik heb het voor u gedaan) en klik bijvoorbeeld eens door naar Achmed the Dead Terrorist; of iets anders. Enorm leuk, en een beetje creepy.]

Een verschil maken in de wereld (0.01)
Meh, hoop doet de goeden leven, want veel anders hebben we niet meer.

En dan, een streepje muziek, om de zeden te verzachten en om uw maatschappelijk bewustzijn wakker te houden:

donderdag, juni 19, 2008

Als iemand mij nog een laat verjaardagscadeau wil geven...

Einstein noemde geloof in god "kinderlijk bijgeloof"




Een ongepubliceerde brief van die fysicus Albert Einstein, waarin hij schrijft dat het geloof in God een "kinderlijk bijgeloof" is, wordt donderdag in Londen te koop aangeboden. Dat meldde het veilingshuis Bloomsbury.

Menselijke zwakte
Van de vader van de relativiteitstheorie werd eerst gedacht dat hij een "ambivalente" houding had tegenover religie. Maar in een brief, die 3 januari 1954 gedateerd werd, aan filosoof Erik Gutkind is van enige ambivalentie geen sprake: "Het woord Gods is voor mij niets meer dan een expressie en het product van menselijke zwakheid. De Bijbel is een verzamelwerk van legendes die achtenswaardig zijn maar ook primitief en kinderachtig".

Joodse geloof
De brief, die in het Duits geschreven werd, behoorde een vijftigtal jaren tot de collectie van een privé verzamelaar. Volgens de krant The Guardian kan het schrijfsel 8.000 pond (10.000 euro) opbrengen.
In de brief schreef de beroemde Duitse fysicus dat de joden niet het verkozen volk zijn en dat "het joodse geloof, net zoals andere religies, een belichaming is van kinderlijk bijgeloof". Albert Einstein, die zelf jood was, bekende dat hij een geestelijke verwantschap had met zijn geloofsgenoten maar maakte geen enkel onderscheid tussen joden en niet-joden.



Zonder dubbelzinnigheid
Eerdere wetenschappelijke commentaren op religie, zoals "de wetenschap zonder religie is mank, religie zonder wetenschap is blind", zijn het object van ontelbare uiteenlopende interpretaties. Volgens Rupert Powell, directeur van Bloomsbury, illustreert deze nieuwe brief "zonder dubbelzinnigheid" de visie van Einstein op religie. (afp/tdb)

bron

dinsdag, juni 17, 2008

One can only hope it's not alive

Will Wright, de bedenker van onder andere Simcity en The Sims, is (samen met een reusachtige groep andere mensen, uiteraard) de laatste hand aan het leggen aan Spore, een spelletje waar je een wezen van een eencellig organisme tot een ware ruimte beschaving moet helpen ontwikkelen.

In afwachting daarvan is er al een beperkte versie van de Creature Editor beschikbaar, waar je je beestje kan vormgeven, en het is best wel leuk. U kan het hier downloaden, voor zowel de pc als de mac.

En ja, voor u, mijn Creeposaurus:








En die Mass Effect review komt er ook nog hoor.

vrijdag, juni 13, 2008

Ill-defined humanity

While subtly breaking my promise, let's talk about that quality we all possess, but seem unable to wrap our heads around: our humanity. It is a topic that is often discusses in sci-fi, and I'll offer two examples to show how badly we apparently understand it.

Whatchamecallem... Case studies?

First up is Futurama, one of the funniest cartoons ever made and while I'm sure most of you are already frowning ('You can't take it seriously!' and nonsense like that), be quiet and read on, or stop torturing yourself with my weblog.
In the fourth episode of the third season, 'Parasites Lost', the main character Philip J. Fry goes from a subhuman intelligence to being comfortably highly gifted, due to some smart space parasites; this allows him to finally court Leela, the love of his life, in a way that doesn't end with him alone in his room. At the end of the episode, however, he flushes out the parasites, saying that she didn't love him, but the parasites.

Secondly, we get the upcoming action-RPG Space Siege, wherein the protagonist (ie. the player) is humanity's final hope, as all that is left of our race drifts through space on a huge colony ship invaded by unfriendly aliens. One of the main selling points of the game is the choice that Seth Walker, the protagonist, has to make concerning cybernetic upgrades. In the black-and-white world, the choice is as follows: install the cybernetics, become more powerful and loose your humanity, or don't, don't and retain it.

Not that smart

What is this? Gaining muscles doesn't make you a different person, why would gaining intelligence? Oh, sure, you might be able to see thing more clearly, but what has made you you, your experiences and memories, your emotions and the great many trains of thought are still there. Yes, they'll change, but that's what intelligent life forms do; from cradle to grave, we change, every waking moment and then some. True, you might act differently in a given situation depending on your intelligence, but the same goes for knowledge, and I'm sure we all agree that knowledge is something worth striving for (well, not at any cost, but that's another discussion). Besides, it's not that clear a distinction, intelligence and knowledge, knowledge and intelligence.

So what if you're able to enhance your intelligence with a little chip? And for a few dollars more, enhanced vision and a built-in Wi-Fi connection. Would it make us less human? Hell, no! Prosthesis don't, and while we are still on the level of only replacing that which is lost, it won't be very long until I have a microphone in my palm, a speaker in my thumb (these two constitute a phone), a pen in my index finger, a corkscrew in my middle finger, a small reservoir of silver polish in my ring finger and a small caliber gun in my little finger. Oh, how very human I will be!

Never that smart

Of course, the success of non-critical prosthetics depends on its ability to mimic our natural forms and on the direction the zealots' noses are pointing at that time ("You can't tamper with God's creation!" - "We owe it to ourselves to be the best that we can be!" and so on and so forth), but no matter the outcome, even if we transplant our brains into giant spacefaring vessels to explore the galaxy, we'll still be the same petty people who can't see the reality of our existence for all the illusions we create for ourselves.

For now, that's enough.

dinsdag, juni 10, 2008

Dat waar Karel De Gucht het over had

Wel, sinds de inval in Irak voel ik me als Chaplin in een nog modernere Modern Times, vermalen tussen de onzichtbare tandwielen van een dolgedraaid systeem. Maar, morele plichten zijn er op z'n minst om te vernoemen, en wie weet, misschien moeten we binnenkort dan toch niet met onze gezichtsmaskers op frisse lucht gaan halen op de hoek van de straat om aan de geïsoleerde binnenlucht van ons huis toe te voegen (of planten gaan halen om erin te zetten, maar dat is niet zo dramatisch).

Moest u het nog niet doorhebben (wat betrekkelijk waarschijnlijk is), het gaat over de bij elke stap bekritiseerde Oosterweelverbinding, de brug die het zware verkeer de binnenstad van Antwerpen zal binnenleiden.

Voor meer informatie en de hypothetische mogelijkheid om er toch nog iets aan te doen, check http://ademloos.be

Tijd voor een sigaret.

Zelfs een zestig kilo legt gewicht in de schaal

Binnenkort, laten we zeggen vóór het weekend, zal ik nog eens iets inhoudsvol neerschrijven; de afgelopen week heb ik mij ondergedompeld in de onwaarschijnlijk gedetailleerde en uitgewerkte Melkweg van Mass Effect, een digitaal rollenspel (aka CRPG) dat mijn inziens een symbool is van het volwassen worden van computerspellen als narratief medium. Als u nooit spelletjes speelt, probeer dit dan toch maar eens, al was het maar om mij niet vollédig ongegrond te kunnen bekritiseren.

Maar binnenkort zal ik het in het lang en in het breed uit de doeken doen. Beloofd.