Eindelijk. Je moet er namelijk een beveiligingsniveau van 20 voor hebben, waarschijnlijk vanwege het gevaar om het te dragen ("Hoezo, gevaar?" hoor ik u al denken, wel, kijkt u maar eens naar de schitterende documentaire 'The Incredibles').
Het is een mooie cape, niet al te lang, net als de rest van mijn kostuumpje in het blauw en rood.
Toen ik echter fier als een pauw buitenstapte, werd ik opgewacht door een aantal Aziatische tovenaars met hun voetvolk.
Nog voor mijn katana goed en wel in mijn hand was verschenen, lag ik al tegen de vlakte.
'Het leven van een superheld is hard' dacht ik, toen ik in het ziekenhuis werd gereanimeerd...
maandag, januari 31, 2005
zondag, januari 30, 2005
Reflex
De mens heeft geen instincten, enkel reflexen. Een goed voorbeeld van zo'n reflex is de zuigreflex bij babies. Ik heb die echter ook nog, en na drie weken rust (of examens, zo u wil) kan die ook weer worden toegepast op mijn herlaadde duimen.
Als...
Als ik bij je ben,
is het leven goed;
snel en vluchtig,
alles mag en niets moet.
Als ik met je praat,
is het leven uitstekend,
als was het door God zelf
zorgvuldig uitgerekend.
Als ik je echter omhels,
dan pas is het leven volmaakt;
kon dat maar blijven duren,
ik, in mijn hart geraakt...
*zucht*
Als...
Als ik bij je ben,
is het leven goed;
snel en vluchtig,
alles mag en niets moet.
Als ik met je praat,
is het leven uitstekend,
als was het door God zelf
zorgvuldig uitgerekend.
Als ik je echter omhels,
dan pas is het leven volmaakt;
kon dat maar blijven duren,
ik, in mijn hart geraakt...
*zucht*
donderdag, januari 27, 2005
Zweet
Vandaag stond in de krant dat men aan de VUB een goedkope en snelle behandeling had voor overdadig zweten of blozen. Ik dacht 'Hmmm, misschien is dat nog niet zo'n slecht idee, dan ben ik ineens van die %@"§è$^ù zweethanden af.'
Maar, bedacht ik toen, stel je voor dat ik daar op consultatie gaat, het is er niet heel warm, en mijn handen zijn kurkdroog...
Man, wat zou ik beginnen blozen...
Maar, bedacht ik toen, stel je voor dat ik daar op consultatie gaat, het is er niet heel warm, en mijn handen zijn kurkdroog...
Man, wat zou ik beginnen blozen...
woensdag, januari 26, 2005
Daarnet
Ik stond daarnet voor het stadhuis. Plots riep er iemand 'Snowman in front of city hall!'. Ik draaide me om en ja hoor, er stond daar een sneeuwman. Ongeveer vijf keer zo groot als de gemiddelde persoon, met een ijspegel als haakneus en een reusachtig ijszwaard. Met z'n tienen hebben we hem aangevallen. Ik ben gestorven, maar slechts een keer.
Toen hij eindelijk tegen de grond ging (ondermeer door mijn elegante trappen), steeg ik een security level en kreeg ik sneeuwballen.
Ze gaan twaalf dagen mee, maar over vijf dagen is de bèta al gedaan....
Toen hij eindelijk tegen de grond ging (ondermeer door mijn elegante trappen), steeg ik een security level en kreeg ik sneeuwballen.
Ze gaan twaalf dagen mee, maar over vijf dagen is de bèta al gedaan....
Ik ben verslaafd
Het begon me te dagen toen ik daarnet aan tafel zat (een maaltijd met mijn ouders rond kwart voor middernacht: verse groentesoep en hespengebraad; don't ask) en de wijn in mijn glas liet ronddraaien.
Ik ben weldegelijk verslaafd. Aan alcohol, sigaretten, menselijk contact, computerspelletjes, goeie films/reeksen, op café gaan,.... Uiteindelijk aan al deze dingen, maar tegelijk aan geen een (hmmm, geschreven spreektaal?). Ik ben verslaafd aan hun ene overkoepelende eigenschap: genieten.
Ik ben verslaafd aan genieten.
Laat de alcohol weg, ik functioneer even goed (het zou maar erg zijn); laat de sigaretten weg, ik... nu, ja, euhm...(ik heb wel slechts één (1!) sigaret gerookt vandaag) laat het menselijk contact weg, het leven gaat door; verban de computerspelletjes, niets aan de hand; etc. etc.
Als ze echter allemaal tegelijk verdwijnen uit mijn leven, als ik niet meer kan genieten van de kleine dingen die mijn leven míjn leven maken, tja; stille waters, diepe gronden zegt men wel eens; dit is in het geheel niet van toepassing op mij; eerder 'kwade nerd zorgt voor groot groen monster', ik zwéér het, u zal wel zien.
[Edit: Tijdens de week, tussen twee en drie uur 's nachts een nachtwinkel vinden die (min of meer) open is, dàt is beschaving!
Ik ben weldegelijk verslaafd. Aan alcohol, sigaretten, menselijk contact, computerspelletjes, goeie films/reeksen, op café gaan,.... Uiteindelijk aan al deze dingen, maar tegelijk aan geen een (hmmm, geschreven spreektaal?). Ik ben verslaafd aan hun ene overkoepelende eigenschap: genieten.
Ik ben verslaafd aan genieten.
Laat de alcohol weg, ik functioneer even goed (het zou maar erg zijn); laat de sigaretten weg, ik... nu, ja, euhm...(ik heb wel slechts één (1!) sigaret gerookt vandaag) laat het menselijk contact weg, het leven gaat door; verban de computerspelletjes, niets aan de hand; etc. etc.
Als ze echter allemaal tegelijk verdwijnen uit mijn leven, als ik niet meer kan genieten van de kleine dingen die mijn leven míjn leven maken, tja; stille waters, diepe gronden zegt men wel eens; dit is in het geheel niet van toepassing op mij; eerder 'kwade nerd zorgt voor groot groen monster', ik zwéér het, u zal wel zien.
[Edit: Tijdens de week, tussen twee en drie uur 's nachts een nachtwinkel vinden die (min of meer) open is, dàt is beschaving!
zondag, januari 23, 2005
dinsdag, januari 18, 2005
Idee 42763²
Herman van Rompuy zei in een interview in Humo dat het toch niet vernederend is om toe te geven dat we 'gemaakt' zijn (ik parafraseer eens te meer, vanwege mijn lekke geheugen, maar als u mij niet gelooft, mag u gerust de Humo van 11/01/2005 zelf checken).
Spontaan begon mijn bloed te koken. Ik kon er niets aan doen, ik heb gewoon een afgrijselijke hekel aan creationisten, of (nog erger) mensen die het bijbelse scheppingsverhaal klakkeloos geloven.
Dat soort mensen mag je gerust een tiental keer raken met een voorhamer van onomstotelijk bewijs, ze voelen er niets van door hun dikke schedel en olifantenhuid.
Hun stelling: de wereld is enkele tienduizenden jaren gecreëerd door God op een luttele zes dagen.
Fossielen? Zever! In de grond gestopt door de archeologen zelf, zo hebben ze ook nog iets te doen. Net als de dinosaurussen een fabeltje gefabriceerd door de ketters. (Op de brandstapel ermee!)
Fossiele brandstoffen en edelstenen? Maar, die heeft God natuurlijk zelf in de grond gestopt, in zijn alwetende goedheid. De honderduizende jaren die nodig zijn om ze te creëren kan ik niet bevatten, dus dat is onmogelijk.
De evolutietheorie? Allé, stel je voor dat we van de apen afstammen, dàt zou pas vernederend zijn, al gooi je al de evolutionaire stappen tussen de aap en de mens naar mijn hoofd. Nee, jong, God heeft Adam uit een hoopje klei geschapen en Eva ('Zij zal mannin heten', I kid you not, zo staat het erin) uit diens rib1.
Nu goed, als je de algemene karma van religie in het algemeen bekijkt en de positieve dingen tegen de negatieve afweegt, verbaast het me eerlijk gezegd niet meer.
'God is dood' aldus Nietsche.
Als dat zo is, heeft Hij ons wel met een ongelooflijke klerezooi (pardon my dutch) achtergelaten...
1: Hier ken ik nog een goeie over (dankje, visje):
God zegt tegen Adam: "Ik zal voor u een partner scheppen, want gij ziet er wat eenzaam uit. Hiervoor heb ik een deel van uw hersenen, een long, een nier, uw rechtervoet..." en zo gaat Hij nog even door.
Als God de lange lijst heeft overlopen vraagt Adam: "Wat kan je met een rib doen?"
²3: Vanwege het gebrek aan structuur in mijn hersenen is dit een willekeurig getal; het volgende Idee kan evengoed 7 zijn...
3: Ik ben begonnen met twee omdat ik geen kleine één in de titelbalk kon zetten, voor alle duidelijkheid.
Spontaan begon mijn bloed te koken. Ik kon er niets aan doen, ik heb gewoon een afgrijselijke hekel aan creationisten, of (nog erger) mensen die het bijbelse scheppingsverhaal klakkeloos geloven.
Dat soort mensen mag je gerust een tiental keer raken met een voorhamer van onomstotelijk bewijs, ze voelen er niets van door hun dikke schedel en olifantenhuid.
Hun stelling: de wereld is enkele tienduizenden jaren gecreëerd door God op een luttele zes dagen.
Fossielen? Zever! In de grond gestopt door de archeologen zelf, zo hebben ze ook nog iets te doen. Net als de dinosaurussen een fabeltje gefabriceerd door de ketters. (Op de brandstapel ermee!)
Fossiele brandstoffen en edelstenen? Maar, die heeft God natuurlijk zelf in de grond gestopt, in zijn alwetende goedheid. De honderduizende jaren die nodig zijn om ze te creëren kan ik niet bevatten, dus dat is onmogelijk.
De evolutietheorie? Allé, stel je voor dat we van de apen afstammen, dàt zou pas vernederend zijn, al gooi je al de evolutionaire stappen tussen de aap en de mens naar mijn hoofd. Nee, jong, God heeft Adam uit een hoopje klei geschapen en Eva ('Zij zal mannin heten', I kid you not, zo staat het erin) uit diens rib1.
Nu goed, als je de algemene karma van religie in het algemeen bekijkt en de positieve dingen tegen de negatieve afweegt, verbaast het me eerlijk gezegd niet meer.
'God is dood' aldus Nietsche.
Als dat zo is, heeft Hij ons wel met een ongelooflijke klerezooi (pardon my dutch) achtergelaten...
1: Hier ken ik nog een goeie over (dankje, visje):
God zegt tegen Adam: "Ik zal voor u een partner scheppen, want gij ziet er wat eenzaam uit. Hiervoor heb ik een deel van uw hersenen, een long, een nier, uw rechtervoet..." en zo gaat Hij nog even door.
Als God de lange lijst heeft overlopen vraagt Adam: "Wat kan je met een rib doen?"
²3: Vanwege het gebrek aan structuur in mijn hersenen is dit een willekeurig getal; het volgende Idee kan evengoed 7 zijn...
3: Ik ben begonnen met twee omdat ik geen kleine één in de titelbalk kon zetten, voor alle duidelijkheid.
zondag, januari 16, 2005
My Bartletts
Ik wou eigenlijk iets anders schrijven, maar wegens een morele verplichting tot studeren, ga ik me beperken tot enkele citaten:
The world forgetting, by the world forgot.
Eternal sunshine of the spotless mind!
Each pray'r accepted, and each wish resign'd;
-Alexander Pope; Eloisa to Abelard
Don't stop thinking about tomorrow, don't stop, it'll soon be here;
It'll feel better than before; yesterday's gone, yesterday's gone
-Fleetwood Mac; Don't stop
There are more things in heaven and earth, Horatio, than are dreamt of in you philosophy.
-Shakespeare, Hamlet
Insecurities are about as useful as trying to put the pin back in the grenade.
-Incubus, Smile lines
Change your hart, look around you; change your hart, it will astound you.
I need your lovin', like the sunshine.
-Beck, Everybody's gotta learn sometime
And yet, somehow, life goes on.
-Algemene waarheid
La vérité blesse, mais ce n'est pas la faute de celui qui la dit, mais de la vérité même.
-auteur onbekend (ik weet het alleszins niet)
Overbodige emotie is verspilde energie
-Folker (vandaar het twijfelachtige waarheidsgehalte...)
Mijn geheugen laat mij eens te meer in de steek, maar als ik er nog goeie vind, zal ik ze toevoegen.
The world forgetting, by the world forgot.
Eternal sunshine of the spotless mind!
Each pray'r accepted, and each wish resign'd;
-Alexander Pope; Eloisa to Abelard
Don't stop thinking about tomorrow, don't stop, it'll soon be here;
It'll feel better than before; yesterday's gone, yesterday's gone
-Fleetwood Mac; Don't stop
There are more things in heaven and earth, Horatio, than are dreamt of in you philosophy.
-Shakespeare, Hamlet
Insecurities are about as useful as trying to put the pin back in the grenade.
-Incubus, Smile lines
Change your hart, look around you; change your hart, it will astound you.
I need your lovin', like the sunshine.
-Beck, Everybody's gotta learn sometime
And yet, somehow, life goes on.
-Algemene waarheid
La vérité blesse, mais ce n'est pas la faute de celui qui la dit, mais de la vérité même.
-auteur onbekend (ik weet het alleszins niet)
Overbodige emotie is verspilde energie
-Folker (vandaar het twijfelachtige waarheidsgehalte...)
Mijn geheugen laat mij eens te meer in de steek, maar als ik er nog goeie vind, zal ik ze toevoegen.
zaterdag, januari 15, 2005
Exponentieel emotioneel
Gisteren ben ik voor een tweede keer naar 'Eternal sunshine of the spotless mind' gegaan; de uitmuntende tragikomedie (of zoiets, mijn labeling is altijd al een beetje defect geweest) van Charlie Kaufman met Jim Carrey en...euhm... die een uit 'Titanic', Kate nog-iet.
Niettemin, de eerste keer was ik al onder de indruk van de film, die een emotioneel pallet bespeelde met een breed draagvlak en opvallende trefzekerheid (het hoeft niets te betekenen, zolang het maar klinkt, hé mevrouw Vervotte?).
Deze keer was ik echter vergezeld van een kleine groep mensen, waaronder ook het klasgenootje dat ik enkele dagen geleden in slaap heb gelezen (is dat nu juist wél of niet flatteren voor mij?).
Ze zat naast mij en is tijdens de film zeer hard beginnnen huilen; stil weliswaar, maar voor mij zeer duidelijk; dit verhoogde de emotionele waarde van de film voor mij vreemd genoeg ook, met als gevolg dat ik daadwerkelijk een krop in mijn keel kreeg tegen het einde van de film.
En dan was er duvel...
Niettemin, de eerste keer was ik al onder de indruk van de film, die een emotioneel pallet bespeelde met een breed draagvlak en opvallende trefzekerheid (het hoeft niets te betekenen, zolang het maar klinkt, hé mevrouw Vervotte?).
Deze keer was ik echter vergezeld van een kleine groep mensen, waaronder ook het klasgenootje dat ik enkele dagen geleden in slaap heb gelezen (is dat nu juist wél of niet flatteren voor mij?).
Ze zat naast mij en is tijdens de film zeer hard beginnnen huilen; stil weliswaar, maar voor mij zeer duidelijk; dit verhoogde de emotionele waarde van de film voor mij vreemd genoeg ook, met als gevolg dat ik daadwerkelijk een krop in mijn keel kreeg tegen het einde van de film.
En dan was er duvel...
donderdag, januari 13, 2005
Eentje uit de oude doos
Zoals u weet hou ik van metaforen; hier is er eentje uit de helft van de 19de eeuw.
"Er was een man die stenen hieuw uit een rots. Zyn arbeid was zeer zwaar, en hy arbeidde veel, doch zyn loon was gering, en tevreden was hy niet.
Hij zuchtte omdat zyn arbeid zwaar was. En hy riep: och, dat ik ryk ware, om te rusten op een baleh-baleh met klamboe van rode zyde.
En er kwam een engel uit de hemel, die zeide: u zy gelyk gy gezegd hebt.
En hy wàs ryk. En hy rustte op een baleh-baleh, en de klamboe was van rode zyde.
En de koning des lands toog voorby, met ruiters voor zyn wagen. En ook achter de wagen waren ruiters, en men hield de gouden pajong (folk: zonnescherm, distinctief van rank) boven het hoofd van de koning.
En toen de ryke man dit zag, verdroot het hem dat er geen gouden pajong werd gehouden boven zyn hoofd. En tevreden was hy niet.
Hy zuchtte, en riep: ik wenste koning te zyn.
En er kwam een engel uit de hemel, die zeide: u zy gelyk gy gezegd hebt.
En hy wàs koning. en voor zyn wagen reden vele ruiters, en ook waren er ruiters achter zyn wagen, en boven zyn hoofd hield men de gouden pajong.
En de zon scheen met hete stralen, en verbrandde het aardryk, zodat de grasscheut dor werd.
En de koning klaagde dat de zon hem schroeide in het gelaat, en macht had boven hem. En tevreden was hy niet.
Hy zuchte, en riep: ik wenste de zon te zyn.
En er kwam een engel uit de hemel, die zeide: u zy gelyk gy gezegd hebt.
En hij wàs de zon. En hy zond zyn stralen naar boven, en naar beneden, naar de rechterzyde en naar de linkerzyde, en alom.
En hy verschroeide de grasscheut op het aardryk, en het gelaat der vorsten die op de aarde waren.
En een wolk stelde zich tussen de aarde en hem, en de stralen van de zon stuitten daarop terug.
En hy werd toornig dat zyner macht weerstaan werd, en hy klaagde dat die wolk machtig was boven hem. En tevreden was hy niet.
Hij wilde de wolk zijn, die zo machtig was.
En er kwam een engel uit de hemel, die zeide: u zy gelyk gy gezegd hebt.
En hij werd een wolk, en plaatste zich tussen de zon en de aarde, en ving de stralen op, zodat het gras groen werd.
En de wolk regende in grote druppen op het aardryk, en deed de rivieren zwellen, en banjirs voerden de kudden weg.
En hy verwoestte door veel waters het veld.
En hy viel neer op een rots, die niet week. En hy klaterde in grote stromen, maar de rots week niet.
En hy werd toornig omdat de rots niet wyken wilde, en omdat de sterkte van zyn stromen ydel was. En tevreden was hy niet.
Hy riep: aan die rots is macht gegeven boven my. Ik wenste die rots te zyn.
En er kwam een engel uit de hemel, die zeide: u zy gelyk gy gezegd hebt.
En hy wèrd rots, en bewoog niet als de zon scheen, en niet als het regende.
En daar kwam een man met houweel, en met puntige bytel, en met zware hamer, die stenen hieuw uit de rots.
En de rots zeide: wat is dit, dat die man macht heeft boven my, en stenen houwt uit my schoot? En tevreden was hij niet.
Hy riep: ik ben zwakker dan deze... ik wenste die man te zyn.
En er kwam een engel uit de hemel, die zeide: u zy gelyk gy gezegd hebt.
En hy was staanhouwer. En hy hieuw stenen uit de rots, met zware arbeid, en hy arbeidde zeer zwaar voor weinig loos, en hy was tevreden."
- Multatuli, Max Havelaar, of De Koffiveilingen der Nederlandsche Handelsmaatschappy
(naar vijfde druk (1881))
Moraal van het verhaal?
Ach, als u daar zelf niet achter kan komen, dan leest u dit niet, non?
[Edit]
Ik kan blijkbaar niet inspringen per regel, noch door tab, noch door spaties, dus vrees ik dat het zo zal moeten zijn. Mijn excuses.
"Er was een man die stenen hieuw uit een rots. Zyn arbeid was zeer zwaar, en hy arbeidde veel, doch zyn loon was gering, en tevreden was hy niet.
Hij zuchtte omdat zyn arbeid zwaar was. En hy riep: och, dat ik ryk ware, om te rusten op een baleh-baleh met klamboe van rode zyde.
En er kwam een engel uit de hemel, die zeide: u zy gelyk gy gezegd hebt.
En hy wàs ryk. En hy rustte op een baleh-baleh, en de klamboe was van rode zyde.
En de koning des lands toog voorby, met ruiters voor zyn wagen. En ook achter de wagen waren ruiters, en men hield de gouden pajong (folk: zonnescherm, distinctief van rank) boven het hoofd van de koning.
En toen de ryke man dit zag, verdroot het hem dat er geen gouden pajong werd gehouden boven zyn hoofd. En tevreden was hy niet.
Hy zuchtte, en riep: ik wenste koning te zyn.
En er kwam een engel uit de hemel, die zeide: u zy gelyk gy gezegd hebt.
En hy wàs koning. en voor zyn wagen reden vele ruiters, en ook waren er ruiters achter zyn wagen, en boven zyn hoofd hield men de gouden pajong.
En de zon scheen met hete stralen, en verbrandde het aardryk, zodat de grasscheut dor werd.
En de koning klaagde dat de zon hem schroeide in het gelaat, en macht had boven hem. En tevreden was hy niet.
Hy zuchte, en riep: ik wenste de zon te zyn.
En er kwam een engel uit de hemel, die zeide: u zy gelyk gy gezegd hebt.
En hij wàs de zon. En hy zond zyn stralen naar boven, en naar beneden, naar de rechterzyde en naar de linkerzyde, en alom.
En hy verschroeide de grasscheut op het aardryk, en het gelaat der vorsten die op de aarde waren.
En een wolk stelde zich tussen de aarde en hem, en de stralen van de zon stuitten daarop terug.
En hy werd toornig dat zyner macht weerstaan werd, en hy klaagde dat die wolk machtig was boven hem. En tevreden was hy niet.
Hij wilde de wolk zijn, die zo machtig was.
En er kwam een engel uit de hemel, die zeide: u zy gelyk gy gezegd hebt.
En hij werd een wolk, en plaatste zich tussen de zon en de aarde, en ving de stralen op, zodat het gras groen werd.
En de wolk regende in grote druppen op het aardryk, en deed de rivieren zwellen, en banjirs voerden de kudden weg.
En hy verwoestte door veel waters het veld.
En hy viel neer op een rots, die niet week. En hy klaterde in grote stromen, maar de rots week niet.
En hy werd toornig omdat de rots niet wyken wilde, en omdat de sterkte van zyn stromen ydel was. En tevreden was hy niet.
Hy riep: aan die rots is macht gegeven boven my. Ik wenste die rots te zyn.
En er kwam een engel uit de hemel, die zeide: u zy gelyk gy gezegd hebt.
En hy wèrd rots, en bewoog niet als de zon scheen, en niet als het regende.
En daar kwam een man met houweel, en met puntige bytel, en met zware hamer, die stenen hieuw uit de rots.
En de rots zeide: wat is dit, dat die man macht heeft boven my, en stenen houwt uit my schoot? En tevreden was hij niet.
Hy riep: ik ben zwakker dan deze... ik wenste die man te zyn.
En er kwam een engel uit de hemel, die zeide: u zy gelyk gy gezegd hebt.
En hy was staanhouwer. En hy hieuw stenen uit de rots, met zware arbeid, en hy arbeidde zeer zwaar voor weinig loos, en hy was tevreden."
- Multatuli, Max Havelaar, of De Koffiveilingen der Nederlandsche Handelsmaatschappy
(naar vijfde druk (1881))
Moraal van het verhaal?
Ach, als u daar zelf niet achter kan komen, dan leest u dit niet, non?
[Edit]
Ik kan blijkbaar niet inspringen per regel, noch door tab, noch door spaties, dus vrees ik dat het zo zal moeten zijn. Mijn excuses.
Fascinerende studie
Het gaat dan even niet over die van mij (hoewel ik erbij blijf dat grammatica wel degelijk interessant is), maar om die van de Amerikaan (denk ik) Nicholas Yee, die - ondermeer, want hij lijkt druk bezig te zijn - een studie uitvoert over MMORPG's (u weet wel, Mass Multiplayer Online RolePlaying Games, savvy), te vinden op The Daedalus Gateway.
Een kort uittreksel:
Players who have tried gender-bending oftentimes talk about how the experience has changed their understanding of gender roles. Men who have tried gender-bending describe the tension between being treated better and being treated as inferior. Many of them feel that female avatars are viewed as weaker and less capable than male avatars. Women who have tried gender-bending often realize how differently men are socialized - that they should never ask for help or show weakness. As one player describes,
Een kort uittreksel:
Players who have tried gender-bending oftentimes talk about how the experience has changed their understanding of gender roles. Men who have tried gender-bending describe the tension between being treated better and being treated as inferior. Many of them feel that female avatars are viewed as weaker and less capable than male avatars. Women who have tried gender-bending often realize how differently men are socialized - that they should never ask for help or show weakness. As one player describes,
I used to think men had it easy! Now I know they have issues too; they are socialized to be more independent and not ask for help. That has to be tough.
[f, 37]
[f, 37]
Wordt, na enig onderzoek van het onderzoek, waarschijnlijk nog vervolgd...
[Edit]
Het is trouwens een vergelijkende sociologische studie tussen maatschappijen (de echte en de virtuele), and I've always been a sucker for sociology...
[Edit]
Het is trouwens een vergelijkende sociologische studie tussen maatschappijen (de echte en de virtuele), and I've always been a sucker for sociology...
woensdag, januari 12, 2005
Gek
Alles gaat trager, een waas van gedachten, een hel van herhaling;
opnieuw en opnieuw en opnieuw en opnieuw...
Alles blijft hangen, behalve dat wat ik kies, maal, knars, schuur, volledig leeg.
Ik snak naar iets, warmte, misschien zelfs liefde, of enkel een bed,
of enkel naar het snakken zelf, de viscieuze cirkel van de wens;
nu tot in oneindigheid
opnieuw en opnieuw en opnieuw en opnieuw...
Alles blijft hangen, behalve dat wat ik kies, maal, knars, schuur, volledig leeg.
Ik snak naar iets, warmte, misschien zelfs liefde, of enkel een bed,
of enkel naar het snakken zelf, de viscieuze cirkel van de wens;
nu tot in oneindigheid
Creatieve duizendpoot...
Ik zou het graag zijn; ik zou graag muziek maken, tekenen, schrijven, dichten, god weet wat nog allemaal, maar helaas...
Mijn boeken stokken rond pagina twintig, als ze gefrustreerd worden weggeborgen; mijn kortverhaaltjes zijn van zeer bedenkelijke kwaliteit en mijn poëzie... goedkope rijmelarij eerder.
Ooit...ooit wordt het nog wel iets.
Ooit...
Mijn boeken stokken rond pagina twintig, als ze gefrustreerd worden weggeborgen; mijn kortverhaaltjes zijn van zeer bedenkelijke kwaliteit en mijn poëzie... goedkope rijmelarij eerder.
Ooit...ooit wordt het nog wel iets.
Ooit...
dinsdag, januari 11, 2005
Old school!
Toen ik gisteren terugkwam van mijn teergeliefde klasgenootje (ik had voorgelezen tot ze als een roosje in slaap was gevallen, waarna ik het licht heb uitgedraaid en op m'n tippen naar buiten ben gegaan) vertelde mijn vader me dat hij weer een geniale ingeving had gehad (sort of).
Met name ol' skool coffee (of zo noem ik het, alleszins). Men verwarme water tot zijn kookpunt en gieten dit dat in een kop met een afgestreken eetlepel gemalen koffie erin. Even roeren, een minuut laten staan en hmmmm, heerlijke koffie
Ik ben nu aan het beslissen of ik het bodempje (en bijhoordende koffiedik) ook nog ga opdrinken. Ik zou het wel leuk vinden, maar Folker-bis zegt dat het niet goed is voor mijn maag...
Tja...
Met name ol' skool coffee (of zo noem ik het, alleszins). Men verwarme water tot zijn kookpunt en gieten dit dat in een kop met een afgestreken eetlepel gemalen koffie erin. Even roeren, een minuut laten staan en hmmmm, heerlijke koffie
Ik ben nu aan het beslissen of ik het bodempje (en bijhoordende koffiedik) ook nog ga opdrinken. Ik zou het wel leuk vinden, maar Folker-bis zegt dat het niet goed is voor mijn maag...
Tja...
maandag, januari 10, 2005
Finished? No, my friend, it has only just begun...
Terwijl ik zwelg in mijn rationaliteit, mij wentel in de sereniteit die mij nog rest, worden mijn gedachten bestookt met de meest uiteenlopende ideeën, zonder nut, zonder doel, zonder begin of einde. Een vreemde vorm van melancholie bijt zich vast en rukt grote stukken uit mijn ziel, zodat ik nu vermoeid en verdwaasd naar mijn computerscherm zit te staren.
Hoewel ik weet dat slaap misschien een soelaas biedt, weet ik dat ik niet kan toegeven, niet zonder gevolgen.
Mijn ogen doen pijn...
Hoewel ik weet dat slaap misschien een soelaas biedt, weet ik dat ik niet kan toegeven, niet zonder gevolgen.
Mijn ogen doen pijn...
zondag, januari 09, 2005
Driewerf oei
Ik verlaat mijn huis voor een luttele zevenentwintig uur en ik kom terug om een wasknijper op de rand van mijn viskom te vinden.
Ach, het kan altijd erger. Zoals het feit dat ik weer tot een uur of twee zal moeten studeren om rond te komen. Maar het vreemde is dat ik dit geen enkel probleem vind, integendeel, het is mijn normale manier van doen. Rond mij beginnen mijn klasgenoten een voor een te zuchten, te steunen en dingen als 'ach, ik ga dat echt niet kunnen' te kreunen. Dios mio, die mensen hebben dat allemaal fantastisch voorbereid en lopen dan het risico om hun stress roet in het eten te laten gooien, terwijl ik in theorie dan nu hyperventilerend achter mijn cursus zou moeten zitten wenen.
De praktijk: ik ga nu rustig eten (een heerlijke maaltijd van de hand van mijn vader; hetgeen een pleonasme is, aangezien hij niets anders lijkt te kunnen klaarmaken; hetgeen dan weer een hyperbool is, maar soit) en mij dan rustig achter mijn boeken zetten, met mijn nu nog vol pakje sigaretten en een thermosje thee, en dan eens rustig mijn algemene taalkunde in mijn hoofd leggen (ik prop zelden, teveel kans op hersenbeschadiging). En dan morgen zonder problemen een mooi cijfer halen, en iedereen is gelukkig!
Behalve dan die mensen die er veel meer tijd en stress in hebben gestoken...
Ach, het kan altijd erger. Zoals het feit dat ik weer tot een uur of twee zal moeten studeren om rond te komen. Maar het vreemde is dat ik dit geen enkel probleem vind, integendeel, het is mijn normale manier van doen. Rond mij beginnen mijn klasgenoten een voor een te zuchten, te steunen en dingen als 'ach, ik ga dat echt niet kunnen' te kreunen. Dios mio, die mensen hebben dat allemaal fantastisch voorbereid en lopen dan het risico om hun stress roet in het eten te laten gooien, terwijl ik in theorie dan nu hyperventilerend achter mijn cursus zou moeten zitten wenen.
De praktijk: ik ga nu rustig eten (een heerlijke maaltijd van de hand van mijn vader; hetgeen een pleonasme is, aangezien hij niets anders lijkt te kunnen klaarmaken; hetgeen dan weer een hyperbool is, maar soit) en mij dan rustig achter mijn boeken zetten, met mijn nu nog vol pakje sigaretten en een thermosje thee, en dan eens rustig mijn algemene taalkunde in mijn hoofd leggen (ik prop zelden, teveel kans op hersenbeschadiging). En dan morgen zonder problemen een mooi cijfer halen, en iedereen is gelukkig!
Behalve dan die mensen die er veel meer tijd en stress in hebben gestoken...
zaterdag, januari 08, 2005
Toen kwam Folker-tris op de proppen...
Alles is donker (Fritz zegt: duister); enkel in mijn kantoor brandt nog een eenzame spaarlamp. Zijn gelig schijnsel verlicht mijn vermoeid gezicht en de twee dossiers op mijn bureau. Al heel de nacht zit ik te tobben, maar nog steeds weet ik niet welk advies ik mijn baas morgen ga geven; een advies dat miljoenen kan opbrengen, of miljoenen kan verspillen (euro's, mind you). Het is de eerste keer dat ik mijn job in de kolenexploitatie vervloek.
Aan de ene kant heb ik een zeer dun dossier. Het is een gebied dat er, op basis van oppervlakkige verkenning zeer oppervlakkig (edit: dit moet natuurlijk 'gunstig' zijn, maar als u naar het tijdstip van schrijven kijkt, vergeeft u het me waarschijnlijk wel) uitziet, maar waarvan de mijnrechten nog enorm twijfelachtig zijn; het kan even makkelijk beide kanten uit. De hoeveelheid steenkool in de grond is even onzeker en kan eveneens naar allebei de richtingen.
Aan de andere kant ligt er een dossier dat al tamelijk lijvig is geworden. Qua steenkool zit het zeker goed, maar de exploitatierechten zijn enorm wisselend. Het ene moment lijkt de eigenaar bereid te verkopen, dan is het alsof het dierbaarder is dan zijn eigen kinderen.
Onzekerheid troef; ik denk dat ik mijn job in de waagschaal ga leggen en simpelweg zeggen dat ik geen full proof (ik zit in zaken, dus ik mag er al eens wat Engels onder mengen) advies kan aanbieden...
In ander nieuws (het is een bewogen nacht geweest): de jeugd ziet seks weer volledig zitten.
Toen ik eens te meer op café zat met dezelfde mensen van gisteren, kwam er nog een vriend af die ik al bijna acht jaar ken.
Hij ging na een tijdje zijn vriendin halen, een meisje dat ik even lang ken als hij, en waar ik even gehecht aan ben (op een volledig andere manier wel; 'genne stress').
Als hij na een half uur nog niet terug is, begin ik nieuwsgierig te worden. Een geheel van vijftien keer vier belbiepjes (ongeveer) en één voicmail leveren niets op. Plots, een berichtje; ik parafraseer, hoewel slechts zeer minimaal: we hadden zin in seks.
Ja, hallo, ik appreciëer seks evenzeer, maar zou een berichtje, of een telefoontje van een second of twintig niet vriendelijk geweest zijn?
*zucht*
Ach, ze zullen het nog wel goedmaken; wel, ok, waarschijnlijk was dat wel het minste dat ik hen verschuldigd was, maar vriendelijk wat het niet, me dunkt...
Aan de ene kant heb ik een zeer dun dossier. Het is een gebied dat er, op basis van oppervlakkige verkenning zeer oppervlakkig (edit: dit moet natuurlijk 'gunstig' zijn, maar als u naar het tijdstip van schrijven kijkt, vergeeft u het me waarschijnlijk wel) uitziet, maar waarvan de mijnrechten nog enorm twijfelachtig zijn; het kan even makkelijk beide kanten uit. De hoeveelheid steenkool in de grond is even onzeker en kan eveneens naar allebei de richtingen.
Aan de andere kant ligt er een dossier dat al tamelijk lijvig is geworden. Qua steenkool zit het zeker goed, maar de exploitatierechten zijn enorm wisselend. Het ene moment lijkt de eigenaar bereid te verkopen, dan is het alsof het dierbaarder is dan zijn eigen kinderen.
Onzekerheid troef; ik denk dat ik mijn job in de waagschaal ga leggen en simpelweg zeggen dat ik geen full proof (ik zit in zaken, dus ik mag er al eens wat Engels onder mengen) advies kan aanbieden...
In ander nieuws (het is een bewogen nacht geweest): de jeugd ziet seks weer volledig zitten.
Toen ik eens te meer op café zat met dezelfde mensen van gisteren, kwam er nog een vriend af die ik al bijna acht jaar ken.
Hij ging na een tijdje zijn vriendin halen, een meisje dat ik even lang ken als hij, en waar ik even gehecht aan ben (op een volledig andere manier wel; 'genne stress').
Als hij na een half uur nog niet terug is, begin ik nieuwsgierig te worden. Een geheel van vijftien keer vier belbiepjes (ongeveer) en één voicmail leveren niets op. Plots, een berichtje; ik parafraseer, hoewel slechts zeer minimaal: we hadden zin in seks.
Ja, hallo, ik appreciëer seks evenzeer, maar zou een berichtje, of een telefoontje van een second of twintig niet vriendelijk geweest zijn?
*zucht*
Ach, ze zullen het nog wel goedmaken; wel, ok, waarschijnlijk was dat wel het minste dat ik hen verschuldigd was, maar vriendelijk wat het niet, me dunkt...
vrijdag, januari 07, 2005
Mijn vreemde kennissen
Ik ken tamelijk wat mensen en een deel daarvan benadert mijn gekte toch wel.
Ik vond het wel grappig en ga u volgende cartoon dan ook niet onthouden:
Buy Everything Day
On a side note: ronde bokaal of vierkante bokaal, vissen zijn gewoon psychotisch van nature; of de mijne, alleszins.
Edit: U vraagt, wij draaien; hierzie, nog meer vreemde kennissen met vreemde links:
Fuck, yeah!
Ik vond het wel grappig en ga u volgende cartoon dan ook niet onthouden:
Buy Everything Day
On a side note: ronde bokaal of vierkante bokaal, vissen zijn gewoon psychotisch van nature; of de mijne, alleszins.
Edit: U vraagt, wij draaien; hierzie, nog meer vreemde kennissen met vreemde links:
Fuck, yeah!
My generation
Mijn muis is naar de kloten. (Toen ik zei 'my mouse has gone nuts' kreeg in de fijnzinnige repliek 'better that than your nuts going mouse'; tja, medenerds...)
Het was nog een tamelijk nieuw ding, zo'n hip, draadloos machientje. Ik vertrouwde het echter al niet toen ik zag dat er nog een lullig balletje inzat, in plaats van een optisch oog, zoals de standaard wel is vandaag de dag; u weet wel, een infrarood lezer/laser (het kan allebei, in dit geval) die ruwweg duizend foto's per seconde van de ondergrond trekt en zo de beweging berekent. Als dat niet cool is...
Maar doordat mijn muis niet meer werkt zie ik mij genoodzaakt om met het toetsenbord te werken (tot ik van mijn lamme reet geraak en uiteindelijk mijn dradige infrarood muis uit de kast haal; reken dus nog maar een dag of twee). Tot mijn aangename verrassing werkt dit wonderwel. Natuurlijk niet zo snel als ik zou willen, maar toch goed genoeg. Ik behoor natuurlijk ook nog tot de uitloper van de DOS generatie, toen muizen nog slechts een accessoire waren.
Misschien moet ik maar, ten teken van mijn anciënniteit, de muis verbannen en alleen nog maar met het toetsenbord werken.
Waarschijnlijk niet...
ps: sorry, het is nu blok en ik maak niet echt veel meer mee (en het was verdomd moeilijk om dat lettertype te verkleinen; stomme muis)
Het was nog een tamelijk nieuw ding, zo'n hip, draadloos machientje. Ik vertrouwde het echter al niet toen ik zag dat er nog een lullig balletje inzat, in plaats van een optisch oog, zoals de standaard wel is vandaag de dag; u weet wel, een infrarood lezer/laser (het kan allebei, in dit geval) die ruwweg duizend foto's per seconde van de ondergrond trekt en zo de beweging berekent. Als dat niet cool is...
Maar doordat mijn muis niet meer werkt zie ik mij genoodzaakt om met het toetsenbord te werken (tot ik van mijn lamme reet geraak en uiteindelijk mijn dradige infrarood muis uit de kast haal; reken dus nog maar een dag of twee). Tot mijn aangename verrassing werkt dit wonderwel. Natuurlijk niet zo snel als ik zou willen, maar toch goed genoeg. Ik behoor natuurlijk ook nog tot de uitloper van de DOS generatie, toen muizen nog slechts een accessoire waren.
Misschien moet ik maar, ten teken van mijn anciënniteit, de muis verbannen en alleen nog maar met het toetsenbord werken.
Waarschijnlijk niet...
ps: sorry, het is nu blok en ik maak niet echt veel meer mee (en het was verdomd moeilijk om dat lettertype te verkleinen; stomme muis)
donderdag, januari 06, 2005
Ik voel me een tikje wollig
Ik weet wel waar het aan ligt.
Gisteren gezellig gaan eten bij iemand op kot ('nen tête-à-tête' als het ware); flesje wijn erdoor.
Dan op café, drie duvels de man (wel, iemand had er vijf op, maar dat ging me wat te snel).
Daarna in bed gekropen, maar niet zo heel goed geslapen; ik slaap zelden goed, en als mijn bedgenoot dan nog ligt de draaien en keren, tja, dan weigert Mr. Sandman mij te bezoeken. (Maar het was haar gezelschap meer dan waard)
Nu ben ik dus een tikje wollig, staat mijn studeren op pauze en verdoe ik mijn tijd met verhaaltjes schrijven, lezen (weliswaar voor de examens, dus dat valt nog mee) en wachten tot ik een berichtje terugkrijg, hetgeen een tamelijk hopeloze bezigheid is.
En onderwijl laat ik u dan ook nog even voelen hoe ik me voel: mijn tijd aan het verdoen. Sorry hiervoor, maar gedeelde smart is halve smart, n'est-ce pas?
Maar morgen vlieg ik er met hernieuwde kracht opnieuw in!
En ga ik 's avonds naar de cinema....
Gisteren gezellig gaan eten bij iemand op kot ('nen tête-à-tête' als het ware); flesje wijn erdoor.
Dan op café, drie duvels de man (wel, iemand had er vijf op, maar dat ging me wat te snel).
Daarna in bed gekropen, maar niet zo heel goed geslapen; ik slaap zelden goed, en als mijn bedgenoot dan nog ligt de draaien en keren, tja, dan weigert Mr. Sandman mij te bezoeken. (Maar het was haar gezelschap meer dan waard)
Nu ben ik dus een tikje wollig, staat mijn studeren op pauze en verdoe ik mijn tijd met verhaaltjes schrijven, lezen (weliswaar voor de examens, dus dat valt nog mee) en wachten tot ik een berichtje terugkrijg, hetgeen een tamelijk hopeloze bezigheid is.
En onderwijl laat ik u dan ook nog even voelen hoe ik me voel: mijn tijd aan het verdoen. Sorry hiervoor, maar gedeelde smart is halve smart, n'est-ce pas?
Maar morgen vlieg ik er met hernieuwde kracht opnieuw in!
En ga ik 's avonds naar de cinema....
dinsdag, januari 04, 2005
Denken; zegen of kwelling...
Ik kan vrijwel alles rationaliseren; van gezouten dolken in mijn hart (figuurlijk, wel te verstaan) tot de gevolgen van mijn eigen gebrek aan zelfdiscipline, niets ontsnapt aan Folker-bis die steevast iets zegt als 'ach, in het grotere geheel der dingen maakt het allemaal niets uit; ga en entertain uzelf.' Hij is ook een beetje gek, ik weet het.
De keerzijde van de medaille is echter dat ik vrijwel niets niét kan rationaliseren. Pure emotie is mij vreemd, aangezien alles wat ik denk, voel en meemaak onmiddellijk geanalyseerd wordt door mezelf.
Iemand zei me onlangs dat ik niet verliefd ben als het geen volmondig 'ja' is; maar ik denk er altijd teveel over na, denk ik (haha...*zucht*). Ik weeg het af, de voordelen tegen de nadelen, als een verdomde kosten-baten analyse.
Momenteel ben ik aan het luisteren naar 'Say you love me' van Fleetwood Mac.
'Cause when the lovin' starts and the lights go down, and there's not another livin' soul around, you woo until the sun comes up and you say that you love me
Het maakt me haast melancholisch, verlangend naar een simpelere ingesteldheid die niet zoveel in vraag moet stellen...
Gelukkig zijn er nog 'The Presidents of the United States of America'.
Peaches come from a can, they were put there by a man in a factory downtown. And if I had my little way, I'd eat peaches every day.
Meer moet dat niet zijn; het zijn de kleine dingen des levens die het geluk brengen, n'est-ce pas?
Voor mij? Koffie en sigaretten, en de mensen die ik heel graag, maar veel te weinig zie; en dat zijn er héél wat...
De keerzijde van de medaille is echter dat ik vrijwel niets niét kan rationaliseren. Pure emotie is mij vreemd, aangezien alles wat ik denk, voel en meemaak onmiddellijk geanalyseerd wordt door mezelf.
Iemand zei me onlangs dat ik niet verliefd ben als het geen volmondig 'ja' is; maar ik denk er altijd teveel over na, denk ik (haha...*zucht*). Ik weeg het af, de voordelen tegen de nadelen, als een verdomde kosten-baten analyse.
Momenteel ben ik aan het luisteren naar 'Say you love me' van Fleetwood Mac.
'Cause when the lovin' starts and the lights go down, and there's not another livin' soul around, you woo until the sun comes up and you say that you love me
Het maakt me haast melancholisch, verlangend naar een simpelere ingesteldheid die niet zoveel in vraag moet stellen...
Gelukkig zijn er nog 'The Presidents of the United States of America'.
Peaches come from a can, they were put there by a man in a factory downtown. And if I had my little way, I'd eat peaches every day.
Meer moet dat niet zijn; het zijn de kleine dingen des levens die het geluk brengen, n'est-ce pas?
Voor mij? Koffie en sigaretten, en de mensen die ik heel graag, maar veel te weinig zie; en dat zijn er héél wat...
maandag, januari 03, 2005
Verwarring
Het is een vreemde dag.
Ik ben om drie uur in bed gekropen, heb wakker gelegen tot acht uur (met rond vier uur een korte 'wakkere droom', waar ik mezelf onbewust uit wakker heb geschud omdat ik door een deur was aan het zweven; zeer unheimlich), en heb uiteindelijk tot drie uur geslapen.
Dan heb ik plots een berichtje gekregen van diegene waarvan ik het totaal niet meer had verwacht en nu ben ik zowel lichamelijk als geestelijk volledig verward.
Oplossing: Engelse lexicografie (of woordenschat, maar dat klinkt niet zo fancy); een steunpunt in mijn leven...
*zucht*
Studeren, Folker, concentreer je op het studeren...
Ik ben om drie uur in bed gekropen, heb wakker gelegen tot acht uur (met rond vier uur een korte 'wakkere droom', waar ik mezelf onbewust uit wakker heb geschud omdat ik door een deur was aan het zweven; zeer unheimlich), en heb uiteindelijk tot drie uur geslapen.
Dan heb ik plots een berichtje gekregen van diegene waarvan ik het totaal niet meer had verwacht en nu ben ik zowel lichamelijk als geestelijk volledig verward.
Oplossing: Engelse lexicografie (of woordenschat, maar dat klinkt niet zo fancy); een steunpunt in mijn leven...
*zucht*
Studeren, Folker, concentreer je op het studeren...
zondag, januari 02, 2005
The US of A
Klikt u maar eens door naar deze link:
No Iraq Draft
Dan zal u zien dat de meningen in de VS toch nog altijd verdeeld zijn en dat er een groot verschil bestaat tussen de kusten (met name de Oostkust) en het midden.
Ik zou bepaalde adjectieven willen gebruiken over (het grootste deel van) de bevolking in centraal Amerika, maar aangezien mijn broer mij dan weer gaat vergelijken met Herman Brusselmans (how rude!) laat ik dit maar achterwege...
No Iraq Draft
Dan zal u zien dat de meningen in de VS toch nog altijd verdeeld zijn en dat er een groot verschil bestaat tussen de kusten (met name de Oostkust) en het midden.
Ik zou bepaalde adjectieven willen gebruiken over (het grootste deel van) de bevolking in centraal Amerika, maar aangezien mijn broer mij dan weer gaat vergelijken met Herman Brusselmans (how rude!) laat ik dit maar achterwege...
Onnozele feiten
Van de 47 berichtjes in de inbox van mijn gsm zijn er twee van mijn beste vriend en twee van mijn (half)broer;
de overige 43 zijn van meisjes, geen lieven (een aantal zijn wel ex-en, maar de berichtjes uit die tijden heb ik niet meer)
Mijn psychiater zal mij wel vertellen dat dit vooral veel over mijzelf zegt (moeder, wat jij?), maar ik denk dat het meer te maken heeft met het sekseverschil ('oh, brother, not again' - zwijg, folker-bis).
Maar aangezien niemand hier echt geïnteresseerd in is, ga ik een staakt-het-vuren afkondigen, mijn taalsalvo's stoppen en mijn nederlandse grammatica doorgronden.
Constituenten voor iedereen!
ps: 'onnozele' kan buiten zijn normale betekenis ook nog de bijbelse hebben, namelijk 'onschuldig'; u maakt erva, wat u wil
de overige 43 zijn van meisjes, geen lieven (een aantal zijn wel ex-en, maar de berichtjes uit die tijden heb ik niet meer)
Mijn psychiater zal mij wel vertellen dat dit vooral veel over mijzelf zegt (moeder, wat jij?), maar ik denk dat het meer te maken heeft met het sekseverschil ('oh, brother, not again' - zwijg, folker-bis).
Maar aangezien niemand hier echt geïnteresseerd in is, ga ik een staakt-het-vuren afkondigen, mijn taalsalvo's stoppen en mijn nederlandse grammatica doorgronden.
Constituenten voor iedereen!
ps: 'onnozele' kan buiten zijn normale betekenis ook nog de bijbelse hebben, namelijk 'onschuldig'; u maakt erva, wat u wil
zaterdag, januari 01, 2005
The longest day
Rond negen uur vanmorgen (op 1 januari dus) heb ik besloten om de slaap maar achterwege te laten deze nacht/ochtend.
Dit zowel omdat ik mij aan het amuseren was (zie nerdy post; en wees gerust: ik had mijn sociale contacten meer dan verzadigd) en omdat ik mijn bioritme eens degelijk terug op orde moet krijgen (een mens leeft niet van straatverlichting alleen).
Daarenboven was ik mijn gsm vergeten en ben ik tussen twee voor en twintig over twaalf iedereen kwijtgeraakt waarmee ik de avond was begonnen, dit dik tegen mijn wensen (voor alle duidelijkheid).
Bij deze: mijn excuses (ha, alsof iemand dit leest).
Aan al de rest die dit leest, maar er niets mee te maken heeft: mijn excuses. Ik ben al veel te lang wakker, ik ben wel al terug nuchter, maar ik heb nog steeds niets te vertellen. Tja, ik verspil u tijd blijkbaar even hard dit jaar als vorig.
Some things never change...
ps: sigaretten gerookt tussen acht uur 's avonds en elf uur 's ochtends: 31
voornemens voor het nieuwe jaar: hopeloos
bridget jones gehalte: veel te hoog
Dit zowel omdat ik mij aan het amuseren was (zie nerdy post; en wees gerust: ik had mijn sociale contacten meer dan verzadigd) en omdat ik mijn bioritme eens degelijk terug op orde moet krijgen (een mens leeft niet van straatverlichting alleen).
Daarenboven was ik mijn gsm vergeten en ben ik tussen twee voor en twintig over twaalf iedereen kwijtgeraakt waarmee ik de avond was begonnen, dit dik tegen mijn wensen (voor alle duidelijkheid).
Bij deze: mijn excuses (ha, alsof iemand dit leest).
Aan al de rest die dit leest, maar er niets mee te maken heeft: mijn excuses. Ik ben al veel te lang wakker, ik ben wel al terug nuchter, maar ik heb nog steeds niets te vertellen. Tja, ik verspil u tijd blijkbaar even hard dit jaar als vorig.
Some things never change...
ps: sigaretten gerookt tussen acht uur 's avonds en elf uur 's ochtends: 31
voornemens voor het nieuwe jaar: hopeloos
bridget jones gehalte: veel te hoog
Abonneren op:
Posts (Atom)