Alles is donker (Fritz zegt: duister); enkel in mijn kantoor brandt nog een eenzame spaarlamp. Zijn gelig schijnsel verlicht mijn vermoeid gezicht en de twee dossiers op mijn bureau. Al heel de nacht zit ik te tobben, maar nog steeds weet ik niet welk advies ik mijn baas morgen ga geven; een advies dat miljoenen kan opbrengen, of miljoenen kan verspillen (euro's, mind you). Het is de eerste keer dat ik mijn job in de kolenexploitatie vervloek.
Aan de ene kant heb ik een zeer dun dossier. Het is een gebied dat er, op basis van oppervlakkige verkenning zeer oppervlakkig (edit: dit moet natuurlijk 'gunstig' zijn, maar als u naar het tijdstip van schrijven kijkt, vergeeft u het me waarschijnlijk wel) uitziet, maar waarvan de mijnrechten nog enorm twijfelachtig zijn; het kan even makkelijk beide kanten uit. De hoeveelheid steenkool in de grond is even onzeker en kan eveneens naar allebei de richtingen.
Aan de andere kant ligt er een dossier dat al tamelijk lijvig is geworden. Qua steenkool zit het zeker goed, maar de exploitatierechten zijn enorm wisselend. Het ene moment lijkt de eigenaar bereid te verkopen, dan is het alsof het dierbaarder is dan zijn eigen kinderen.
Onzekerheid troef; ik denk dat ik mijn job in de waagschaal ga leggen en simpelweg zeggen dat ik geen full proof (ik zit in zaken, dus ik mag er al eens wat Engels onder mengen) advies kan aanbieden...
In ander nieuws (het is een bewogen nacht geweest): de jeugd ziet seks weer volledig zitten.
Toen ik eens te meer op café zat met dezelfde mensen van gisteren, kwam er nog een vriend af die ik al bijna acht jaar ken.
Hij ging na een tijdje zijn vriendin halen, een meisje dat ik even lang ken als hij, en waar ik even gehecht aan ben (op een volledig andere manier wel; 'genne stress').
Als hij na een half uur nog niet terug is, begin ik nieuwsgierig te worden. Een geheel van vijftien keer vier belbiepjes (ongeveer) en één voicmail leveren niets op. Plots, een berichtje; ik parafraseer, hoewel slechts zeer minimaal: we hadden zin in seks.
Ja, hallo, ik appreciëer seks evenzeer, maar zou een berichtje, of een telefoontje van een second of twintig niet vriendelijk geweest zijn?
*zucht*
Ach, ze zullen het nog wel goedmaken; wel, ok, waarschijnlijk was dat wel het minste dat ik hen verschuldigd was, maar vriendelijk wat het niet, me dunkt...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten