Interesting... No, wait, the other thing. Tedious!

Onzin moet kunnen. Af en toe wat gezever is nu eenmaal nodig, voor onze ontwikkeling en voor ons mentaal welbevinden. Laat niemand u ooit wijsmaken dat onzin per definitie onzinnig is.

Maar soms is onzin gewoon dat, onzin, zonder extra dimensie, zonder vergoelijkende eigenschappen. In de categorie “zonder zelfbewustzijn en ironie, en daardoor betrekkelijk gênant” kan de ‘BanBye’ campagne zeker wedijveren met UKIP dat meent dat Westminster Cathedral een moskee is. En dat is niet slecht voor studenten Communicatiewetenschappen. Al verdienen ze er ook geen schouderklopje voor.

Het begon nochtans goed. “Bij elk moment van beginnende verveling glippen onze handen richting broekzak[…]” Een oprechte getuigenis van een compulsieve masturbator (bestaat dat woord niet, Word? Liever masturbain? Neen?)? Nee, helaas, geen taboedoorbreking, geen humor, enkel een banale “we hebben geen écht contact meer met elkaar, want we zitten de hele tijd op onze smartphone”; ja, helaas, een oproep zoals we al kennen van de opkomst van de radio, de televisie en de computer (waarmee je tenminste écht geen contact met andere mensen had).

“We zijn het beu dat, wanneer we met vrienden, collega's of kennissen op stap zijn, de onlinewereld belangrijker is geworden dan wijzelf. We zijn het beu dat het oplichtend schermpje interessanter is dan onze discussies over de laatste aflevering van 'Safety First'. We zijn het beu dat, wanneer we iets gaan drinken onder vrienden, het schuim van het bier af is voordat de helft zijn lippen nog maar rond het glas heeft gezet.”

Het echte probleem wordt hierdoor pijnlijk duidelijk, natuurlijk. In plaats van dit aan te kaarten op die momenten dat je het beu bent, in plaats van er zelf op te letten en nadrukkelijk te kuchen als iemand je negeert ten voordele van de rest van de wereld, in plaats van een evenwicht te zoeken in je gedrag waar je zelf tevreden mee bent, in plaats van simpelweg face-to-face met je directe omgeving te communiceren over wat je wel of niet leuk vindt, in plaats daarvan besloten deze studenten om een internetcampagne te beginnen.

Dat dit tamelijk onproductief is, kan u vast ook wel zien. Echt gênant wordt het echter als we gaan kijken naar de achterliggende oorzaak. De vijf studenten denken immers dat ze niet meer kunnen wedijveren met een smartphone. Maar bij het lezen van hun opiniestuk wordt het duidelijk dat mensen in een zodanige mate niet geïnteresseerd zijn in wat ze te zeggen hebben, dat elke uitvlucht om het tergend saaie sociaal contact te vermijden het juiste is. De smartphone is gewoon het makkelijkste excuus. Zo hoeft niemand te zeggen dat ze liever hun kansen nemen als kalkoen tijdens Kerstmis, dan de conversatie verder te zetten. En vooral: zo hoeft niemand zich af te vragen of het moeizaam sociaal contact misschien haar oorzaak niet vindt één of andere maatschappelijke of technologische ontwikkeling, maar wel het gevolg is van intrinsieke, persoonsgebonden eigenschappen.

Dat is immers ook maar vervelend.

En nee, De Morgen, als je een stockfoto gebruikt van vier acteurs met telefoons en tablets, mag je er niet “Vier vriendinnen op café.” onderzetten. Dat is, zelfs goedbedoeld, een beetje leugenachtig.

Hoop en neer

“Lage prijzen voor elk budget” zegt de kerstgids van Fnac; “is dat niet net het probleem?” vraag ik me af. Nu ook mijn vrouw zich begint af te vragen of een belastingsverhoging voor zowat iedereen en een belastingsvermindering voor de rijken een goeie combinatie is, lijkt de winter echt aangebroken. Donkere dagen, donkere gedachten, het is vast een spreekwoord.

Maar hey, kijk, gelukstips. Al gaan die niet helpen tegen de resistente bacteriën die we aan het kweken zijn, onnadenkend dan wel ongeïnteresseerd. Maar hey, kijk, een energie-atol, beter laat dan kernenergie. Al zal dat een magere troost zijn als je een pinguïn bent die door een zeeleeuw begeerd wordt. Maar hey, kijk, Marvel blijft maar leuke films op de agenda zetten. Al voel ik het begin van een existentiële crisis als mensen een hele Folker aan gewicht verliezen.

Het is me wel een emotionele rollercoaster, dat internet. Maar hey, kijk, Almaci. Dat stemt me hoopvol.

We spelen een spel vanavond!*

De borden die langs de snelweg staan met daarop boodschappen van algemeen nut, zijn vaak typevoorbeelden van haastige, slecht doordachte en slecht uitgewerkte campagnes. De laatste in een lange rij wil mensen zichzelf en/of hun kinderen een gordel laten dragen als ze in de auto zitten. Daar is op zichzelf natuurlijk niets mis mee. Ik vertel zelf graag de (bronloze) anekdote over een Amerikaan die fel en principieel protesteerde tegen zijn overheid, omdat ze hem dwongen om een gordel te dragen en dus zijn vrije meningsuiting fnuikten (want alles heeft betekenis). Long story short, hij werd het enige dodelijke slachtoffer in een auto-ongeluk, waarbij alle andere betrokkenen wel een veiligheidsgordel droegen.

Maar dus, die slechte verkeerscampagne. Ik kan jammer genoeg de afbeeldingen niet linken, want ik vind ze niet terug. Een BIVV campagne, had ik gedacht, maar daar staan ze niet tussen. Niet dat het veel uitmaakt, want voor zover ik kon zien vanuit een auto die aan een dikke honderd kilometer per uur over de snelweg scheurt, zijn het gewoon foto’s van pubers die op het punt staan een veiligheidsgordel vast te klikken, met daarover de woorden ‘Een slimme gast, klikt hem vast!’ dan wel ‘Een knappe griet, vergeet hem niet!’.

Ja, het is jammer dat ze er niet ‘een knappe gast’ en ‘een slimme griet’ van hebben gemaakt, maar ik kan me inbeelden dat niet iedereen al in de 21ste eeuw leeft. Goed, no harm done. Die komma’s, daarentegen, die staan daar prominent genoeg om iemand een C4 te geven. Wees gerust, in deze tijden van crisis vind je vast wel iemand die vlot, vriendelijk en stressbestendig is, en ook nog weet dat er tussen een onderwerp en persoonsvorm geen komma hoort. Barbaren.

Ach, gelukkig zijn er nog mensen die doortastend kunnen handelen, en maatregelen nemen die vast niet veel meer zullen kosten dan ze ooit kunnen opleveren, zoals het volledig identiteitsloze Midden-Brabant. Maar als we toch onnozeliteiten op het internet aan het gooien zijn: Menapië? Klein-Vlaanderen? Of misschien is het toch makkelijker om de stad Antwerpen te hernoemen? In dat geval heb ik twee voorstellen: Stromae (stad aan de stroom, immers), of gewoon Tstad, dan zou er voor haar bewoners niet veel veranderen.

* Midden-Brabant, M-B, MB!