Het begon me te dagen toen ik daarnet aan tafel zat (een maaltijd met mijn ouders rond kwart voor middernacht: verse groentesoep en hespengebraad; don't ask) en de wijn in mijn glas liet ronddraaien.
Ik ben weldegelijk verslaafd. Aan alcohol, sigaretten, menselijk contact, computerspelletjes, goeie films/reeksen, op café gaan,.... Uiteindelijk aan al deze dingen, maar tegelijk aan geen een (hmmm, geschreven spreektaal?). Ik ben verslaafd aan hun ene overkoepelende eigenschap: genieten.
Ik ben verslaafd aan genieten.
Laat de alcohol weg, ik functioneer even goed (het zou maar erg zijn); laat de sigaretten weg, ik... nu, ja, euhm...(ik heb wel slechts één (1!) sigaret gerookt vandaag) laat het menselijk contact weg, het leven gaat door; verban de computerspelletjes, niets aan de hand; etc. etc.
Als ze echter allemaal tegelijk verdwijnen uit mijn leven, als ik niet meer kan genieten van de kleine dingen die mijn leven míjn leven maken, tja; stille waters, diepe gronden zegt men wel eens; dit is in het geheel niet van toepassing op mij; eerder 'kwade nerd zorgt voor groot groen monster', ik zwéér het, u zal wel zien.
[Edit: Tijdens de week, tussen twee en drie uur 's nachts een nachtwinkel vinden die (min of meer) open is, dàt is beschaving!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten