vrijdag, april 29, 2005

Reconstructie

Ik ken geen maat; een van de gevolgen daarvan is het volgende:

Geregeld sta ik rond de middag of al in de vroege namiddag op met een nog steeds geïntoxiceerd lichaam (hoofdpijn, maag...iets, fuzzy image, heel slechte smaak in de mond, niet te lessen dorst naar water). Dan sleep ik mijzelf onder de douche en, terwijl ik het warme water over mij laat stromen, probeer ik de gebeurtenissen van de avond ervoor zo accuraat mogelijk voor de geest te halen. Dit lukt maar matig.

Gisteren heb ik bijvoorbeeld meegedaan aan een quiz; dit staat onomstotelijk vast want niet alleen herinner ik het mij nog tamelijk ok (tamelijk...), ik heb verder nog het koffiezetapparaat dat ik gewonnen heb. Ja, ja, ik heb een koffiezetapparaat gewonnen! Sweet...
Jammer genoeg heeft een van de klojo's waarmee ik op café zat achteraf de glazen pot al naar de knoppen getrokken, but still, dat is nog te vervangen.
Nu heb ik een koffiezetapparaat op mijn kamer (goeie vervanging voor mijn vis; requiescat in pace, of zoiets, mijn vis) en gaat mijn lever nog meer afzien, ga ik nog minder slapen en nog harder zweethanden hebben.

Life's never been better.

Nu nog van die kater afgeraken...

Geen opmerkingen: