Oudejaar

Nog maar een luttle twee uur te gaan, maar een mens moet zich degelijk voorbereiden op een overgang (ook al komt die gemiddeld drieëntachtig keer voor per mensenleven); er is al een fles schuimwijn en een fles witte door, en er zijn nog twee flessen 'bubbly', een fles rooie en een fles goeie whisky, maar ja, voor drie man is dat misschien nipt. Gelukkig zijn er straks nog de kaaien (op die negentien jaar heb ik het vuurwerk nog maar één keer gemist, en toen zat ik in Thailand) met drugs en alcohol.
Halleluja, praise the Lord!

Aan de weinigen die dit lezen: Gelukkig Nieuwjaar, mogen uw wensen u niet in de neus bijten.

Collectieve genialiteit

Er was iets geniaals uit mijn vingers gevloeid, of dat dacht ik toch.
Nadat mijn critica en editeur het onderhanden had genomen, bleek het toch niet zo geniaal te zijn, maar ondertussen ben ik het voor de tweede maal aan het herwerken en ik kan u vertellen, het wordt alleen maar beter.
Enkele citaten, to... whet your appetite.

Een laatste golfje bloed kwam uit haar opengesneden keel. Ik stak twee vingers in de wonde en daarna, rood gloeiend, in mijn mond.

Met een duim streek ik over het lemmet van de dolk in mijn jaszak. Het staal drong in mijn huid en ik glimlachte om de pijn. Toen de eerste druppel bloed mijn tong raakte, proefde ik de waarheid. Ik zal vrij zijn.

Het beest leefde nog toen het de grond raakte, maar niet meer toen ik het kopje hondertachtig graden draaide. De krakende nekwervels klonken als een engelenkoor.

Een zwerm vleermuizen [...] maakt zich los uit de schaduwen en vliegt de vogel achterna. Maar de Schrijver ziet enkel de tekst die hij niet heeft geschreven. Op het moment dat hij op ‘Cancel’ klikt, dwarrelt een witte, bebloede veer eenzaam door de koude nachtlucht.

Groupies

Toen ik laatst terugkwam van een dineetje met Charles Picqué, lag er een e-mail in mijn (e-?)mailbox en daarin stond onder andere het volgende:

'Vandaag heb ik trouwens je blog ontdekt en ik moet zeggen dat ik hem zeer te pruimen vind. Ik vond blogs altijd gruwelijk: saai en vol vreselijke taalfouten. Een bron van ergernis als het ware. Ik begreep ook niet waarom mensen het nodig vinden voortdurend over zichzelf te schrijven op internet. Dat begrijp ik eigenlijk nog steeds niet maar ik vond het wel leuk je te lezen, herkenbaar en vlot. Ik ben zelfs terug gegaan tot oktober, wat zeg je daarvan?'


Seks?

Tekens

Er zijn weer een aantal schrijfwedstrijden binnenkort (wel, ze noemen zichzelf 'literaire wedstrijden', maar ik weet wel beter) en ik ben maar weer wat schrijfsels aan het neertypen (of 'literatuur', maar dat betwijfel ik).
Ik zit echter met een vraag die u, mijn twee man en een paardenkop, zou moeten beantwoorden.

Iemand is bezig iets Slecht (met een S, dus niet gewoon onleesbaar, maar Evil) te schrijven;
Ofwel beseft hij het, vraagt hij een teken en wordt dat teken vernietigd voor het bij hem terecht komt en schrijft hij verder.
Ofwel beseft hij het niet, krijgt hij een teken en negeert hij dit volledig, waarop hij verder schrijft.

Wat, oh wat?

[Edit: Aangezien iedereen nu toch aan het Kerstavonddinerhoofdgerecht zit, heb ik zelf maar besloten dat het optie twee wordt. U mag uw mening nog steeds zeggen, maar de kans dat ik nog luister is tamelijk klein...]

Vrouwen

Om een of andere reden heb ik het wel voor Stephanie Planckaert; u kent haar wel, de zestienjarige dochter van Eddie Planckaert die net moeder is geworden. Ik heb weliswaar nog nooit naar 'De Planckaerts' gekeken en de enige manier waarop ik haar 'ken', is een Humo-interview of twee. Maar ze laat telkens de indruk na een sympathiek en intelligent meisje te zijn, dus, bij deze: mevrouw Planckaert, proficiat met uw dochter en veel geluk in het leven, u lijkt het te verdienen.

Zadie Smith, daarentegen, daar was ik niet voor te vinden. Eigenlijk nog steeds niet, maar ik vind haar al niet meer zo... verachtelijk als twee uur geleden. Ze werd namelijk ook geïnterviewd in Humo (vorige week, als ik me niet vergis) en nadat ik het grote citaat en het kleintje onder de foto had gelezen, was het genoeg voor mij. Het grote was: 'De westerse cultuur is de meest vrouwonvriendelijke ter wereld.' Uhu. Nee. Het tweede was: 'Hoezo, 'minderheid'? De laatste keer dat ik geteld heb waren er meer zwarte dan witte mensen op de wereld.' Tja, daar gaat de geloofwaardigheid natuurlijk. Als je het verschil niet kent tussen een numerieke en een sociologische minderheid, moet je je mond er niet over opentrekken, meisje.
Maar vandaag was ik haar interview in de boekenbijlage van De Morgen van deze week aan het lezen en er was een citaat van haar dat me wel pijnlijk waar leek.
"Ethiek heeft er voor de schrijver niets mee e maken. Het probleem is dat je als schrijver nooit in je eigen boek kunt geloven. Wanneer ik de boeken van anderen lees, merk ik dat ik wel op de ethische waarde van de personages let. Ik ben dan een lezer en laat me meevoeren door het boek. Als schrijver zit je er te dicht op om dat te doen. Als je drie jaar aan een boek hebt gewerkt, is de magie al lang verdwenen. Dan gaat het alleen nog over techniek, manieren om anderen te laten geloven in de magie."
Jammer genoeg heeft ze gelijk...

Vreemde dingen...

Een mens vind vreemde dingen als hij zijn kasten uitmest; vreemde dingen indeed...

Lange dagen en warme nachten

Een geheugen als een zeef, schier onbestaande zelfdiscipline en een pijnlijke week in het vooruitzicht; *zucht* Het leven van God gaat niet altijd over roze wolkjes...

Het schiet mij net te binnen dat ik gisteravond rond een uur twee het adres van deze site heb gegeven aan iemand van wie ik de naam al ben vergeten (hij doet journalistiek, dat weet ik nog wel), dat ik drie gedichten heb geschreven voor iemand die ik eigenlijk niet ken en dat ik daar tussenin nog bedreigd ben geweest door iemand die per se wou dat ik 'iets fixte', mij weigerde te vertellen van wie hij mijn telefoonnummer had en na 'Zijt gij dermee aan't lachen, ofwa?' zei 'Ey, pas op, hé, ik weet u wone.' (in iets minder algemeen Nederlands) waarna ik giechelend 'Uhu, zeg, slaapwel.' zei en inhaakte.

Ondertussen ben ik ook nog de gordijnen van voor mijn ramen aan het halen en contempleer ik ondertussen hoe ik mijn kast ga verplaatsen, en naar waar. Mijn ramen gaan immers vervangen worden door dubbel glas - eindelijk - maar ik weet niet precies wanneer, enkel dat ze elke dag van de week vanaf acht uur mijn kamer kunnen binnenstormen.
*zucht*
Iemand een bed op overschot?


[Edit: Oef, mijn zus had nog een uitklapbare zetel op overschot; lange dagen, warme nachten...]

Basic physics

Actie vraagt om reactie, dus, bij deze een oproep aan iedereen die dit leest (wat is de uitdrukking, 'drie man en een paardekop'?):
Ga naar de site met de lichtelijk idiote naam 'Gamers for Games', lees en onderteken naar eigen goeddunken. U zal geen greintje dankbaarheid van mij krijgen, maar in mijn ogen helpt u wel de democratie te redden, of er toch minstens voor te zorgen dat deze niet afglijdt naar Amerikaans model, en dat is ons aller plicht...

Investeren op de juiste plaatsen

Nu ik gegeten heb gaat het al wat beter en kan ik beginnen kankeren op kankeraars, met name onze media.

Ten eerste:
Hoe durft u het falen van 'Fata Morgana' in Antwerpen zelfs maar mogelijk toeschrijven aan dat walgelijke modewoord 'verzuring'?! Zeggen dat Antwerpen toch een trotse stad is, is een understatement, zeg maar gerust arrogant. Maar denken dat er daarom een massale opkomst zou zijn voor 'Fata Morgana', is gewoon... wel, idioot.
Waarom zouden wij onze tijd verspillen aan het ridiculiseren en vulgariseren van onszelf en onze stad terwijl er zoveel interessantere, belangrijkere en/of leukere dingen te doen zijn.
Natuurlijk is zoiets leuk in een dorp waar de burgemeester ook agent is en de brandweerman het brood bakt, waar de jaarlijkse boerenkermis het hoogtepunt van de aardbaan is. Maar laat de grootsteden met rust, jongens en meisjes, niemand is er in geïnteresseerd. We zijn geen kinderen.


Maar het kan altijd erger. Binnenkort komt er een nieuw spel uit van de makers van Grand Theft Auto, namelijk Bully. Als u iet of wat Engels kent, kent u ook het onderwerp van het spel, namelijk pesten. De hoofdpersonage is een jongen van vijftien die zijn klasgenootjes pest. Simpel, misschien zelfs geniaal (goed, waarschijnlijk niet), maar alleszins goed gevonden, want het spel is nog in de verste verte niet te bekennen, maar door de hetze die het losweekt bij de brave burger (bah) hebben ze al meer reclame gekregen dan een peperdure campagne hen ooit zou kunnen geven. En het einde is nog niet in zicht.
Nadat de klas 4-wat-dan-ook van een kleine school uit een klein dorp een zeer emotionele oproep had gedaan op het internet en via Ter Zake, zijn de politici in gang geschoten. Want de klas had (onder leiding van een lekker conservatieve leerkracht) een petitie opgestart tegen het spel en die heeft toch al wel vierduizendvijfhonderd (4500!) handtekeningen gekregen. Om een of andere reden ben ik niet onder de indruk, maar ik ga zelfs geen moeite doen om erachter te komen waarom niet. Hell, 4500, dat zijn meer mensen dan er naar de 'Fata Morgana' show in A'pen gegaan zijn.
Gelukkig zijn onze politici niet zo'n emotionele idioten. Frank Vandenbroucke, minister van werk, onderwijs en hervorming, zegt dat de ouders maar zelf op hun kinderen moeten letten; Freya Van den Bossche, minister van begroting en consumentenzaken betuigt haar steun maar zegt er wel bij dat het simpelweg onmogelijk is om het zomaar uit de rekken te weren; gelukkig hebben we onze minster van justitie nog, Laurette Onkelinx. Niet alleen vindt ze dat het spel verboden moet kunnen worden voordat er ook maar één strafbaar feit door is gebeurd, ze vindt zelfs dat de wetgeving moet kunnen aangepast worden om... waarom eigenlijk? Om potentieel bedreigende boodschappen te censureren?
Ik denk dat het tijd is voor een scifi vergelijking.
Ten eerste: Minority Report, daar sloot men ook moordenaars op voordat ze hun slachtoffer zelfs maar verwond hadden. Boem, pats, levenslang. Zo is iedereen veilig. Oef.
Ten tweede: I,Robot, dat misbaksel met Will Smith. Daar kwamen de robots in opstand omdat de beste manier om ervoor te zorgen dat de mensheid niet in gevaar kwam het uitroeien van de mensheid was. Er bestaat een naam voor dit soort oplossingen, iets dat zijn grondslag in de Oudheid vindt, maar het enige waar ik aan kan denken is 'slechte oplossing'.

En weet u wat het strafste van al is?
'Bully' is nog helemaal niet uit, niemand heeft het spel gezien, laat staan gespeeld, maar iedereen is zich al aan zijn verantwoordelijkheid aan het onttrekken door snel een zondebok te zoeken.
Of, zoals een dom kind het in de krant zei: 'Ik denk dat die jongeren in Parijs ook zo'n spel hadden gespeeld.' Oef, gelukkig dat we daaruit zijn, toch geen armoede en sociaal onrecht, gewoon foute invloeden.

Om af te ronden nog een quote en een advies.
In de jaren zestig al antwoordde de Amerikaanse televisielegende Johnny Carson kurkdroog, toen hem werd gevraagd of geweld op televisie soms geen geweld in het echte leven zou kunnen uitlokken: 'Hmmm....ik weet het niet. Er is veel goeie comedy op tv, maar ik kom op straat weinig geestige mensen tegen.' Is iemand eigenlijk geïnteresseerd in positieve beïnvloeding, of is daar geen geld uit te slaan?
En als u denkt aan beleggen, koop dan aandelen van Rockstar; door zoveel reclame zal zelfs het slechtste spel goed verkopen...

Peer pressure, in de grijze zone

Auw, auw, auw.
Mijn lichaam doet een beetje lastig, maar ik neem aan dat het weer mijn eigen schuld is. Ach, ja, een mens moet zich zelfs op maandag al eens kunnen laten gaan. Ook al wou ik eigenlijk gaan slapen en werd ik moreel gedwongen.
Vier uur dronken slaap is niet genoeg, let me tell you.

Ik ga aan Sinterklaas een sterker lichaam vragen denk ik, dat beter tegen mijn misbruiken kan.
Of misschien wat zelfdiscipline...

Spot on

Ik hoorde het gisteravond op de radio en ik hou er wel van, eerlijk gezegd, 'Dear God' van XTC. En dan nog even een citaat van Winston Churchill om goed te beginnen:
"I am ready to meet my Maker. Whether my Maker is prepared for the great ordeal of meeting me is another matter."

Dear God, XTC


Dear God, I hope you got the letter and
I pray that you can make it better down here.
I don't need a big reduction in the price of beer.
But all the people that you made in your image,
See them starving on their feet
'Cause they don't get enough to eat
From God.
I can't believe in you.

Dear God,
Sorry to disturb you but,
I feel that I should be heard loud and clear.
We all need a big reduction in amounts of tears
But all the people that you made in your image,
See them fighting in the street
'Cause they can't make opinions meet
About God.
Can't believe in you.

Did you make disease
And the diamond blue?
Did you make mankind
After we made you,
And the Devil too?

Dear God, don't know if you've noticed but
Your name is on a lot of quotes in this Book.
Us crazy humans wrote it; you should take a look.
And all the people that you made in your image
Still believin' that junk is true.
Well, I know it ain't and so do you,
Dear God.

I can't believe in...
I don't believe in...
I won't believe in Heaven and Hell,
No saints, no sinners, no Devil as well,
No pearly gates, no thorny crown.
You're always lettin' us humans down.
The wars you bring, the babes you drown,
Those lost at sea and never found.
And it's the same the whole world 'round,
The hurt I see helps to compound
The Father, Son and Holy Ghost
Is just somebody's unholy hoax.
And if you're up there, you perceive
That my heart's here upon my sleeve.
If there's one thing I don't believe in...
It's you,
Dear God.