Nog niet veel naar de Gentse Feesten gegaan; altijd het gevoel gehad dat er een zekere 'drinken-om-zat-te-worden' sfeer hangt en dat is niet volledig aan mij besteed. Niet dat ik niet zat wil worden, dat maakt me niet zoveel uit, maar het mag mijn avonddoel niet zijn.
Voor zaterdag jongstleden had mijn broertje echter ticktes voor Blue Note, het jazz festival tijdens de Gentse Feesten waar een simpel inkomticket al gemakkelijk €20 kost. Mooi cadeau denk je dan, en dat zou het inderdaad geweest zijn, moest het een simpel ticket geweest zijn...
VIP; ik was het nog nooit geweest, of toch niet officiëel alleszins (want dat ik heel belangrijk ben, staat buiten kijf, uiteraard) en het beviel me wel. De concerten heb ik enkel vanuit mijn oorhoek gehoord, maar ja, gratis schuimwijn à volonté, een zeer chique en lekker 'walking dinner', en vreemd genoeg het gevoel dat je beter bent dan de rest van de mensheid (en ja, dit kwam niet van mij, ik kan onderscheiden tussen de interne en externe versies van dat gevoel). En gratis, zo verdomd gratis allemaal... Ja, ik zou het wel gewoon kunnen worden, VIF...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten