Ik weet niet van verdriet, de kou, of geluk.
Het doet me denken aan iets wat ik een hele tijd geleden schreef. Het werd, zoals de meeste van mijn creaties, met een tamelijk zachte mantel der liefde bedekt, op een aantal onbekende scheuren na. Maar waar dient het onbekende anders voor, dan om onszelf en onze creaties te kunnen zien in een nieuw licht. Zelfreflectie, belangrijk.
Uiteraard is zeggen dat alles verandert hetzelfde als de openste deur die er bestaat intrappen. En dat is verdomd open.
Men zegt...
Men liegt veel.
Men zegt dat het vroeger beter was. Ik geloof het niet. Ik zou zeggen 'Ik weet dat het niet zo is', maar fanatisme is toch wat te gemakkelijk.
Verandering gaat haast zonder fout gepaard met verlies. Of een gevoel van verlies. Hoe klein ook. Één van die menselijke eigenaardigheden die het leven mee maken tot wat het is.
Maar rationeel gezien is een verandering zeer simpel: soms is het goed, soms is het slecht en soms zit het er ergens tussenin. Ofwel gebeurt een verandering in het duister, en zal je nooit weten of ze goed was, of slecht.
Of ergens tussenin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten