Hyp, hyp, hypocrisie!

Mijn nieuwe windmolen. Een uiteenzetting in drie deeltjes.

A sad little bee

In 1987 kwam er een nieuw, mierzoet energiedrankje op de markt, Red Bull. Vandaag de dag is het, volgens Wikipedia, ook het populairste energiedrankje, met 70% van het marktaandeel (hoewel er niet gezegd wordt welk marktaandeel dit dan wel is). Nu goed, ik drink het ook wel af en toe. Zoet is soms mijn ding wel. Ik zuig, van tijd tot tijd, ook wel eens op een suikerklontje, maar de mensen bekijken mij dan soms toch vreemd, hoewel het drankje (bij benadering) vier keer zoveel suiker bevat. Dat mensen vreemd zijn wisten we echter al langer, en toen ik het drankje een jaar of zeven geleden leerde kennen - in het uitgaanscircuit, of wat dacht u - negeerde men al zeer collectief de 'Niet mixen met alcohol' waarschuwing die op alle blikjes stond. Fair enough, ik drink mijn sterke dranken over het algemeen liever puur, en ik ben het punt al voorbij dat ik wildvreemden de les ga lezen over dingen die in het slechtste geval enkel voor henzelf slecht kunnen aflopen. Zolang ik niet om u geef, doet u maar.

Time to compete

Toen ik gisteravond aan de toog van een niet nader genoemd studentencafé stond te wachten, was mijn verbazing dan ook groot bij het zien van de Red Bull Air Race tombola biljetten. Wel, niet bij het zien van de biljetten zelf, want Red Bull bestookt ons met enorm veel reclame onder enorm veel vormen (waaronder schaars geklede vrouwen die gratis blikjes uitdelen; altijd effectief). Maar wel bij het zien van de laagste troostprijs: "Vraag je Red Bull 10 G cocktail aan de barman: Red Bull, Tequila & Blue Curacao flavoured with some lime juice." Los van het gebruik van Engels en Nederlands door elkaar (which I can rather appreciate), was het uiteraard vooral het gespleten signaal waar ik me aan stoorde. Alsof de schoolpsycholoog, een joint in de mondhoek, tegen je aan het fulmineren is dat je nooit drugs mag doen en dat het zonder fout allemaal slecht voor je is, terwijl hij met zijn scheermesje zijn lijntje perfect recht maakt. Met een vuur waar geen caffeïne of taurine aan kon tippen verhaalde ik dit dan ook aan mijn cafégenote.

If we just don't talk about it, everything will be fine

Maar er komt nog een laatste twist. Enkele uren later deed ik het verhaal opnieuw, tegen een andere cafégenote en, schijnbaar, met meer dan één tong. Er lag een leeg blikje Red Bull op onze tafel, en ik pakt het om haar de 'Niet mixen met alcohol' waarschuwing te tonen. Met een kleine grimas bij het ruiken van de zoete, weeë geur, begon ik de opschriften te bestuderen. En een tweede keer. Maar het was verdwenen; of toch alleszins getransformeerd. 'Een gevariëerde en evenwichtige voeding en een gezonde levensstijl zijn aanbevolen.' No shit, Sherlock. Het is moeilijk om iets nuttelozer te bedenken om op zo'n blikje te zetten. Misschien 'Dit drankje is geel.' Ik betwijfel ten zeerste of de risico's van het mengen van alcohol en energiedrankjes als sneeuw voor de zon verdwenen zijn. En uiteraard zal je niet sterven na twee vodka-Red Bulls; maar ik ben al niet meer zo zeker na tien vodka-Red Bulls tijdens een hele nacht dansen in een club. Als u wil, test het eens op een van uw vrienden die u niet te na aan het hart ligt. Red Bull heeft zich alleszins goed ingedekt: "Maar, mevrouw de rechter, dat is geen gezonde levensstijl; we hadden het hem nog zo aanbevolen."