Good enough for government work

Folker heeft een diploma. Quite a shocker, al zeg ik het zelf. Niet dàt ik een diploma heb (als de variabele 'verstreken tijd' maar groot genoeg is, komt de waarschijnlijkheid wel dicht genoeg bij 1), maar dat ik nu, in eerste zit afgestudeerd ben.

Mijn vorig jaar had ik immers afgesloten met een acht op mijn scriptie en een zeven op het laatste vak van mijn bachelor opleiding taal- en letterkunde dat ik nog moest afleggen. Dit jaar heb ik beëindigd met een acht op dat vak en een scriptie die ik van plan was om af te geven in augustus. Blijkbaar was dat ene puntje genoeg voor een schouderklopje en een licht minachtend 'on your way now'. Nee, nee, mij hoor je niet klagen (ondertussen heb ik al vijf keer examen afgelegd van dat laatste vak en dat de laatste keer ook echt de laatste keer was, wel, het is alsof je vrijgelaten wordt uit Hades' rijk van innovatieve-maar-zeer-irritante-straffen, zonder de innovatie dan), mij hoor je niet klagen, maar mijn vrienden des te meer. Ik zou willen zeggen 'ze gunnen het me wel', en toegegeven, ze voegen aan 'jij verdient dat echt niet' altijd wel 'maar ik ben blij voor je' toe, maar ik ben symptomatisch voor de nivellering van het hoger onderwijs én ik heb nu eenmaal ongelooflijk vaak hoerenchance. Het is niet zozeer jaloezie of afgunst, maar eerder een hoofdschuddend 'something's rotten in our higher education'.

En dat is waarschijnlijk wel een beetje het geval, maar niet alleen is het slechts een bachelor diploma (ik ga er niet vanuit gaan dat ik met een acht op mijn mastersthesis mijn diploma ga halen), ik heb er godverdomme vijf jaar aan gewerkt en bijna 200 studiepunten verdiend.

Nu werk ik als ambtenaar op het stadhuis, schrijf ik weblogs tijdens de uren en verander ik langzaam aan in één van deze mensen. Gelukkig heb ik volgende maand nog een tweede zit van mijn andere opleiding. En wie weet, misschien doe ik eindelijk eens meer dan 'voldoende'...