zondag, januari 22, 2006

Onderwerp: u!

Wel, dat had er eigenlijk moeten staan, maar mijn Hotmail staat in het Engels, dus stond er 'subject: u!'
Dat was het eerste van vele misverstanden rond een mail die ik vrijdag had gekregen, hoewel ik moet zeggen dat ik toch wel gecharmeerd ben, en ik het een leuk gedicht vind. Maar nu, zonder dralen, leest u zelf maar:


tja... als een mens moet studeren...



Er zit een doorn in mijn oog
en dat ben jij
het hoort daar niet - anatomisch gezien -
maar ik kan niet meer zonder
het ongemak hoort bij jou
de liefde van mijn moment
Samen liggen we op versgemaaid gras,
dat daar ligt om te drogen
defintief af te sterven
te rotten
Je houdt mijn hand vast
tewijl je naar de lucht kijkt
waar hier en daar een wolk te bespeuren is
Ik hoor muziek die er niet is, kijk samen met jou de lucht in
en lijk gelukkig
De felle zon brandt in mijn ene resterende oog
ik knipper
en draai me op jou
Ik duw mijn vinger met lange nagel in
één van je twee perfect bruine ogen...
Je bloedt, je lijdt, je lacht...
Een tweede oog is toch overbodig wanneer je je geliefde in het oog kijkt...
slechts één oog
slechts één waarheid
en de rest...
de pot op
ik kus je, mijn liefste, mijn cycloop
zoals nooit tevoren!


Tja, ik dacht even dat ze een passionele (en lichtjes morbide) verliefdheid voor mij had opgepakt - ik héb immers weldegelijk perfect bruine ogen - maar ik had er rekening mee moeten houden dat in de Taal- en Letterkunde dit soort dingen te verwachten zijn. Was ik maar Geneeskunde gaan... Nee, nee, laat maar, dat is wat extreem.

1 opmerking:

bosduif zei

Lijkt me een typsich geval van examenperipetie (=extreme examenfrustratie die zich op vreemde manieren naar buiten boort, meestal op amoureus vlak).

Maar geen nood, na alle examens verdwijnt dat als sneeuw voor de zon. En geloof mij, iedereen heeft er last van.