Mijn melige kern...

Dromen vervliegen
bij het ontwaken,
maar ik droom elk moment,
het rode goud dat je gezicht omhelst
je ogen, ondefinieerbaar prachtig,
Ik zie je
een rode waas die rond je lenden
wentelt
op de tonen van een dans
die me ontglipt.
Elk detail wordt opgeslokt
in een wrede grap zonder clou
het leven
en ik onthoud enkel jou
in een droom die zo echt lijkt,
dat ik naast je wil ontwaken.
Het dromen
ben ik zo beu...