31 december. Het einde van het jaar. Toevallig eigenlijk. Persoonlijk had ik liever 31 juli als jaarovergang gehad, maar gelukkig zorgt de opwarming van de aarde ervoor dat mijn nakomelingen er niet afvriezen als ik naar het iet wat zielige vuurwerk aan de Antwerpse kaaien moet gaan kijken van mijn peergroup.
Oil, is there anything it can't do?
Mijn computer loopt ook op zijn laatste benen, maar dat doet hij al sinds ik hem gekocht heb, dus echt druk maak ik me er niet in. Behalve als het geluid vanzelf stiller en terug luider gaat, of als mijn sounddrivers zichzelf mysterieus deïnstalleren tot ik heropstart, of wanneer mijn beeldscherm 'NO SIGNAL' laat zien, maar voor de rest nog wel werkt, of als ik thuiskom en een oneindige heropstart-loop moet oplossen omdat mijn computer plots heeft besloten om de àndere harde schijf als boot disk te gebruiken, een schijf waar 'Windows' uiteraard niet opstaat.
Dan maak ik me wel druk. En ik zucht en los het op. Vreemd genoeg geeft het me een gevoel van... accomplishment. Maar dat is wel goed, want van mijn schoolwerk of mijn schrijven moet ik er niet echt een verwachten, en dat wat ik van mijn spelletjes krijg wordt altijd overschaduwd door het (ongetwijfeld door de maatschappij opgelegde) gevoel van tijdverspilling.
Ik ga geen voornemens neerschrijven, aangezien u hier en hier kan zien dat dit hoogstwaarschijnlijk toch tot niets leidt, maar stiekem formuleer ik ze wel voor mezelf.
U hoort het wel als ik ergens in slaag. En evengoed als ik nergens in slaag.
Daar is een blog toch voor?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten