Het zou nooit zelf in mij opgekomen zijn, maar enkele dagen geleden hoorde ik dat mijn naam, Folker, voor sommigen klinkt als, hou u vast, het gekraak en getinkel van ijsblokjes in een cocktailglas. Oh, die weergaloze poëzie. Onomatopoëtisch, zelfs! Folker. Wie had dat gedacht...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten