Ik zou graag een uitvinder zijn, maar ik zal nooit het soort uivinder kunnen zijn dat ik wil zijn.
Ik heb er de fantasie voor, zonder twijfel. Ach, kon ik u maar in mijn geest laten kijken. Niet om alles te zien, maar om wat ik bedenk rechtstreek voor u te zien, als een film. Een soort van visuele stream of consciousness, maar dan gecontroleerd, een echt verhaal.
In Phenomenon stapt John Travolta op een bepaald moment naar de barman van de bar van het kleine, Amerikaanse stadje. Hij gooit een reeks scetches op de toog en begint een idee uiteen te zetten om de hoeveelheid plaatsten op de parking te vergroten. Ergens halfverwege wordt hij onderbroken en zegt de barman dat hij helemaal niet te weinig plaatsen heeft en het plan dus niet nodig heeft. Waarop John Travolta kwaad wordt en roept dat hij het ook niet nodig heeft, maar dat hij het wel in zijn hoofd heeft gekregen.
Zo voel ik me soms ook; een reusachtige hoeveelheid ideeën en gedachten die zelfs bij een tweede blik best wel ingenieus lijken, maar ik kan er niets mee doen, of ik durf er niets mee te doen uit angst voor een teleurstelling.
En dan zucht ik, haal ik mijn schouders op en ga voort met het lezen van Harry Potter fanfiction. Mijn leven kon een heel stuk erger zijn, en wie ben ik om te klagen?
4 opmerkingen:
een uitdaging: vind uit: een voorwerp dat gemakkelijk om te bouwen is naar een ander voorwerp. De transformatie moeten in werkelijkheid mogelijk zijn. En beide voorwerpen moeten een duidelijk doel hebben en voor dagelijks gebruik dienen.
Ik pieker er al meer dan 5 dagen over ...
You're on
Vooruit, voor een symbolische duvel. Fros mag jury spelen, het is haar schoolopdracht ...
Hmmm, symbolische duvel...
Ik ben momenteel beschaamd over het schoenenrek dat een kruidenrekje wordt en de vaas die een visbokaal wordt, maar ik kom er nog wel, some day...
Een reactie posten