Vanmorgen ben ik opgestaan met een stukje uit 'The Bends' van Radiohead in mijn hoofd. Ik snap niet goed waarom het zich ineens zo opdrong, maar het heeft drie uur rondgespookt, tot ik het nummer uiteindelijk kon opzetten. 'Baby's got the bends, I know.' Na een tijdje werd het wel vermoeiend, heel de tijd dat kleine stukje dat ik mij duidelijk voor de geest kon halen in een loop in mijn hoofd. Misschien was het een straf, want ik ben niet echt vriendelijk geweest...
Eergisteren was het de zogenaamde 'peter- en meteravond' van Lingua, de studentenclub van de taal- en letterkunde. Dit houdt in dat een student die net begint gekoppeld wordt aan iemand die als minstens een jaar bezig is (zoals ik). Altruïstisch als ik ben had ik me ervoor opgegeven en dan, die bewuste avond, kreeg ik 'een kindje' toebedeeld. Het was een vriendelijk meisje, mooi genoeg en aangenaam om me te babbelen. Ze betaalde me zelfs een pint. Maar toen...
Mijn aandacht werd afgeleid door een ander meisje, ook iemand die aan haar eerste jaar begint en die ik al eens was tegengekomen op een feestje. Ik ben met haar beginnen te babbelen en heb, wel, 'mijn kind' de rest van de avond (onbewust) genegeerd.
Goed, op zich is dit niet zo erg, maar het wordt nog minder vriendelijk.
Gisterenochtend stond ik met een aantal mensen buiten, een sigaret te roken, toen ze voorbijkwam. De mensen rondom mij zeiden allemaal 'hallo' (of 'hey' of zoiets), maar tegen dat ik doorhad wie het was, was ze al doorgelopen. Bad, bad, bad.
Dus nu voel ik mijzelf verplicht om naar een les te gaan die ik opnieuw moet doen en waarvan ik weet dat ze er ook zal zitten, ook al vind ik die les maar tijdverspilling; al is het maar om mijn geweten te sussen, of om een bron veilig te stellen...
[Edit: Nope, ik had het volledig bij het verkeerde eind. I'm still too cool for school.]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten