Mijn onbewuste arrogantie begint zijn grenzen te verleggen, denk ik. Gisteravond kwam ik om een of andere reden op de titel 'Het licht van de ondergang', maar ik wist niet precies van wie of wat het kwam. Ik begon grote auteurs af te lopen als Kundera en Beckett, maar dat bracht geen oplossing, dus besloot ik het maar even te zoekmachinen1. Wat blijkt? Ikzelf heb 'Het licht van de ondergang' geschreven. En, zoals u kan zien, Kundera en Beckett staan er toch nog altijd boven...
Passie is misschien een fout woord, maar mijn interesse in de (vooral Engelse) grammatica neemt hand over hand toe en daarmee ook de entertainment die ik ervan ondervind. En haast niemand van buiten mijn richting die er niet mee lacht als ik zoiets zegt. Maar zinsontleding is echt leuk!
Niet dat ik er veel mee zal kunnen aanvangen, want ik denk dat ik mijn universitaire carrière al finaal de nek ben aan het omwringen. Ik heb namelijk een vlammend artikel geschreven tegen een prof en haar vak dat normaal gezien volgende maand gepubliceerd zou worden. Momenteel is het opgestuurd naar haar en moet ze haar fiat nog geven (zonder mijn naam erbij, uiteraard, ik ben niet volledig geschift), maar indien dit niet gegeven wordt zal ik het Sophie Scholl's gewijs wel verspreiden op de universiteit. Persoonlijk gezien is dit niet in orde, maar via officiele instanties duurt het te lang en eerlijk gezegd is er officieel gezien niets aan te merken.
Ik ga u alles nog onthouden momenteel, in de hoop dat mijn naam niet met dat artikel verbonden wordt voor ik mijn examen heb afgelegd, hoewel ik vrees dat er al teveel mensen zijn die dat wel kunnen, en mensen praten veel.
Jeetjemina...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten