Vreemde Travestie van Media

Omdat de VRT om een of andere reden weigert te investeren in degelijke internettelevisie, kijk ik geregeld naar het VTM-nieuws. En elke keer beklaag ik het mij weer, zij het niet altijd puur omdat het (nog?) slechter is dan dat van de VRT. Zo huiver ik als Bush tijdens het diner van de politieke journalisten een grap van zichzelf maakt door met een Bush-imitator zich als een platte cabaretier te gedragen. Dat is de leider van het land met het grootste nucleaire arsenaal? Ik geloof dat er met alles mag gelachen worden, maar niet altijd, en ook niet door iedereen. Mijn mond is daarvoor een graadmeter, en nu proef ik daarin de wrange smaak van een totalitair regime dat met een kwinkslag en wat zelfspot zonder problemen paait wat een van haar meeste kritische groepen onafhankelijke bewakers zou moeten zijn. Guardians of Democracy, is dat niet wat de media zou moeten zijn?
Maar ik beklaag mij het VTM-nieuws ook omdat het ofwel zo dom, ofwel zo kwaadwillig is. En ook een beetje hypocriet, hoewel dat waarschijnlijk goedbedoeld is: voor het nieuws zit er nog een filmpje dat 'Stop dat zinloos geweld' heet, waarin een reeks JIMTv (zoiets?) sterren de bevolking - of, naar mijn gevoel, de jeugd - een flinke bolwassing geeft omdat ze een moord lijken te hebben gepleegd voor een mp3-speler. Vooral dat laatste is zeer belangrijk. 'Maar een brutale moord plegen voor een mp3-speler?!' Waarom is iedereen toch zo gefixeerd op die mp3-speler? Zou het beter geweest zijn moesten ze iets waardevollers gestolen hebben? Misschien staat er in onze maatschappij toch een prijs op een mensenleven, ondanks wat men je altijd wil wijsmaken. Of is het vooral het feit dat het jongeren waren? Mogen zij dat nog niet doen, of zijn zij misschien nog plooibaar? Deze 'brutale moord voor een mp3-speler' was niet per se brutaler of minder brutaal dan de volgende en de vorige moord op de wereld, noch was ze voor trivialere redenen. Natuurlijk is het erg, natuurlijk moeten de daders gestraft worden volgens de regels van onze maatschappij. Maar is heel dat circus voor iets goed, buiten voor het feel good-gevoel van de massa en hun kostbare entertainment? Waarom niet bij elke drugsmoord zo'n filmpjes tonen: 'Maar een brutale moord voor een lading cocaïne?!'
Maar dat is nog niet genoeg, oh nee, men moest ook nog even naar de mis in de Poolse kerk, opgedragen aan de jongen die vermoord is voor een mp3-speler(?!). Heel het land spreekt hem bij zijn voornaam aan, maar ik kende hem niet. Nog steeds niet, eigenlijk. En nu is het te laat, en komt hij in het biljoenenlijstje met mensen die ik nooit zal kennen. Helaas... De ouders van de jongen waren ook aanwezig. Ik heb wel respect voor de vader: ondanks zijn verlies staat hij de pers zeer helder en kordaat te woord. Hij zei dat hij was gekomen om duidelijk te maken dat hij wist dat het om twee individuen gaat en dat 'het Poolse volk' hier niets mee te maken had. Op het einde van het item zeg de journaliste nog snel: 'De ouders van Joe (met de [oe] van 'boek', HJ) hebben het de Poolse gemeenschap in elk geval vergeven.' Hoezo, vergeven? Ze hebben er niets mee te maken, zegt de man net. Het is vreemd, hoe elke vorm van media het voor elkaar heeft gekregen om er een zeer absurde rassenkwestie van te maken. Eerst 'de psyche van de Maghrebijn' gaan doorgronden (Humo 25/04/06) om daarna in een vloeiende beweging de Poolse gemeenschap te gaan uithoren over iets waar ze niets mee te maken heeft - net zo min als de Maghrebijnse gemeenschap iets zou kunnen bijdragen moesten het Maghrebijnen geweest zijn; net zo min als de Belgische gemeenschap iets zou kunnen bijdragen moesten het Belgen geweest zijn.
Multiculturaliteit is geen utopisch ideaal; het zou zeer haalbaar zijn, moesten de mensen het concept snappen.