De examens zijn afgelopen en ik ben eens te meer overtuigd geraakt van mijn eigen genialiteit, hetgeen waarschijnlijk nog wel problemen kan en zal opleveren, maar dat zijn zorgen voor later. 6 juli zal al veel uitsluitsel brengen en ondertussen zal van ik van Great Gatsby feestje naar kotfeestje zwalpen, even kort stoppend bij een barbecue, de fijne balans tussen te veel en te weinig drinken zoekend (gisteren heb ik, aan mijn hoofd te voelen, naar het eerste geneigd). En op de momenten dat ik tijd heb om hier iets neer te schrijven, zal ik waarschijnlijk verdronken zijn in World of Warcraft, dus reken maar niet op mij voor een dagelijkse of tweedagelijkse portie entertainment (moest u dat om een of andere reden doen).
U krijgt echter wel een link of drie, waar u elke weekdag (of toch bijna) wat entertainment uit kunt halen én waar u eigenlijk eerst nog vele uren entertainment uit kunt halen door van het aller begin te lezen:
Latigo Flint, Quickest Quickdraw in the World
Questionable Content
Bunny
vrijdag, juni 30, 2006
maandag, juni 26, 2006
Onverhuld seksisme
Bah, bah, bah.
U heeft het onwaarschijnlijk allemaal minstens in de wandelgangen opgevangen, heel de hetze rond de (satirische, maar niet zo heel grappige) columns in Knack van Koen Meulenare die beweerde dat Freya Van den Bossche haar licentiaatsthesis niet zelf geschreven zou hebben. Moet kunnen, in een democratie als België, maar dan kunnen ze er toch wel beter voor zorgen dat ze een of andere vorm van bewijs kunnen geven, en niet slechts zoals Rik van Cauwelaert, hoofdredacteur van Knack, beweren dat ze die thesis niet geschreven kon hebben omdat een jonge moeder geen thesis kan schrijven. Ja, nou, tof, dat is zoiets als zeggen dat vrouwen niet aan de haard moeten, maar dat ze gewoon geen andere plaats in de maatschappij hebben. Wat een kortzichtige lulletjes.
We hebben nog een lange weg te gaan, een lange weg indeed...
U heeft het onwaarschijnlijk allemaal minstens in de wandelgangen opgevangen, heel de hetze rond de (satirische, maar niet zo heel grappige) columns in Knack van Koen Meulenare die beweerde dat Freya Van den Bossche haar licentiaatsthesis niet zelf geschreven zou hebben. Moet kunnen, in een democratie als België, maar dan kunnen ze er toch wel beter voor zorgen dat ze een of andere vorm van bewijs kunnen geven, en niet slechts zoals Rik van Cauwelaert, hoofdredacteur van Knack, beweren dat ze die thesis niet geschreven kon hebben omdat een jonge moeder geen thesis kan schrijven. Ja, nou, tof, dat is zoiets als zeggen dat vrouwen niet aan de haard moeten, maar dat ze gewoon geen andere plaats in de maatschappij hebben. Wat een kortzichtige lulletjes.
We hebben nog een lange weg te gaan, een lange weg indeed...
zondag, juni 25, 2006
Talent en zelfdiscipline
Het is bijna afgelopen, die examenperiode die me altijd met een dubbel gevoel opzadelt - het is allemaal wel in zekere mate interessant, maar sommige dingen zijn echt idioot om van buiten te leren.
Een tijdje terug heb ik echter on a whim toch maar World of Warcraft besteld; het is een... hmmm, nu moet ik dat acroniem weer gebruiken, hetgeen haast een schild-en-vriend kloof creëert tussen mij en de brave burger, maar ja, laten we een kat een kat noemen; het is een MMORPG (en even terzijde, de afkorting MMO staat voor 'Massive Multiplayer Online game', niet voor 'Massive Multiplayer Onlines', silly De Morgen journalist) en wordt algemeen gelauwerd door pers en spelers alike. Maar de verslavingsfactor, jeetjemina, the horror, the horror. Sinds ik het spel heb, is het al veel te vaak voorgekomen dat de straatverlichting plots uitfloepte toen ik 'nog even één queestje(?)' afmaakte. Het is de eerste stap naar de sci-fi nachtmerries, waar mensen hun echte leven opgeven voor hun virtuele; de Chinese overheid (altijd een fan geweest van 'denk niet voor uzelf, wij doen dat wel voor u') heeft zelfs een regeling getroffen waardoor spelers na een bepaald aantal uren in het spel zelf nadelen ondervinden om hen te dwingen te stoppen met spelen. Dat is een beetje extreem, maar ikzelf ga toch wel heel wat zelfdiscipline aan de dag moeten leggen om mijn prioriteiten in de juiste volgorde te schikken.
Lok'Tar Ogar! For the Horde!
Een tijdje terug heb ik echter on a whim toch maar World of Warcraft besteld; het is een... hmmm, nu moet ik dat acroniem weer gebruiken, hetgeen haast een schild-en-vriend kloof creëert tussen mij en de brave burger, maar ja, laten we een kat een kat noemen; het is een MMORPG (en even terzijde, de afkorting MMO staat voor 'Massive Multiplayer Online game', niet voor 'Massive Multiplayer Onlines', silly De Morgen journalist) en wordt algemeen gelauwerd door pers en spelers alike. Maar de verslavingsfactor, jeetjemina, the horror, the horror. Sinds ik het spel heb, is het al veel te vaak voorgekomen dat de straatverlichting plots uitfloepte toen ik 'nog even één queestje(?)' afmaakte. Het is de eerste stap naar de sci-fi nachtmerries, waar mensen hun echte leven opgeven voor hun virtuele; de Chinese overheid (altijd een fan geweest van 'denk niet voor uzelf, wij doen dat wel voor u') heeft zelfs een regeling getroffen waardoor spelers na een bepaald aantal uren in het spel zelf nadelen ondervinden om hen te dwingen te stoppen met spelen. Dat is een beetje extreem, maar ikzelf ga toch wel heel wat zelfdiscipline aan de dag moeten leggen om mijn prioriteiten in de juiste volgorde te schikken.
Lok'Tar Ogar! For the Horde!
zaterdag, juni 24, 2006
Some people...
Dear Good Friend,
Compliments of the day and God's blessings
I am
glad to inform you that I have successfully concluded the transaction, the money has been transferred to Iran.It is done through the assistant of Mr.Howard Ferraro who is a Iran base business man.Currently I am in Iran with him and my wife and children.
However, I did not forget you
because you are the source of my success,you made me what I am now though you are not there to complete this project with me but I gave all the credit and thanks to you. I know it is not your fault or rather your wish to back up on me and the transaction.
In appreciate of your assistance
I have mapped out as a compensation and wrote on your favor a certified bank draft worth of US$800,000.00.(Eight Hundred Thousand, United States Dollar Only) I left the draft with my Secretary Mr Franklin. U Johnson on my departure to Iran. I would like you therefore, to contact him on the below info so that he can mail it to you.
Attn:
Mr Franklin. U Johnson
Email: franklinjohnson00@latinmail.com
I would
have love to call you from Iran where I currently reside but due to the recent terrorist attack Mr.Ferraro advice me not to call because all internatonal calls are been monitored by the Iran authority.
Contact
my secretary in Republic of Benin so that he can release your bank draft to you. I will stop here. Once again, thank you very much and remain blessed.
Regards,
Mr. Ron White
Compliments of the day and God's blessings
I am
glad to inform you that I have successfully concluded the transaction, the money has been transferred to Iran.It is done through the assistant of Mr.Howard Ferraro who is a Iran base business man.Currently I am in Iran with him and my wife and children.
However, I did not forget you
because you are the source of my success,you made me what I am now though you are not there to complete this project with me but I gave all the credit and thanks to you. I know it is not your fault or rather your wish to back up on me and the transaction.
In appreciate of your assistance
I have mapped out as a compensation and wrote on your favor a certified bank draft worth of US$800,000.00.(Eight Hundred Thousand, United States Dollar Only) I left the draft with my Secretary Mr Franklin. U Johnson on my departure to Iran. I would like you therefore, to contact him on the below info so that he can mail it to you.
Attn:
Mr Franklin. U Johnson
Email: franklinjohnson00@latinmail.com
I would
have love to call you from Iran where I currently reside but due to the recent terrorist attack Mr.Ferraro advice me not to call because all internatonal calls are been monitored by the Iran authority.
Contact
my secretary in Republic of Benin so that he can release your bank draft to you. I will stop here. Once again, thank you very much and remain blessed.
Regards,
Mr. Ron White
dinsdag, juni 20, 2006
Grauwere zaken dan roze olifantjes
Geen paranoia, nee, dat is het niet. Hmmm, volgens Van Dale mag je ook zeggen 'ik ben niet paranoia', is het dus ook een adjectief geworden en zijn we niet langer uitsluitend paranoïde. Maar dat is het niet, geen van beide. Was het maar wel zo; kent u de volgende clichématige proloog:
Kent u van die tekeningen met optisch bedrog erin? Eerst ziet u enkel de ene tekening, zoals twee gezichten die neus aan neus in profiel staan, en plots is er die vaas, die u - hoe u ook probeert - niet meer weg kan denken.
Het klopt niet helemaal; met een simpele aanpassing in de focus is het mogelijk om af te wisselen tussen de twee tekeningen, maar geen enkele metafoor (die ik niet bedacht heb) is perfect. Het probleem is echter dat wat ik heb gezien al zo vele malen is gezegd en al zo vele malen als ongegrond leugen van de hand gedaan, dat wat ik ga zeggen me gegarandeerd op een conspiracy theorist doet lijken, en geen bijster goeie. Maar misschien (en hier begint het al) is dat wel de bedoeling, is het een gemakkelijke manier om de verdenkingen af te wenden.
Het gaat mij echter niet om verdenkingen, want het gaat mij niet om personen.
Wat als de vrees over A.I., Artificiële Intelligentie, nog wat te hoog gegrepen is, dat we de menselijke geest nooit in de verste verte gaan kunnen benaderen in computers binnen afzienbare tijd; en wat als we daarentegen al een systeem hebben gecreëerd dat zich onafhankelijk van ons heeft gemaakt, dat geen menselijke controle meer toelaat en onze handeling controleert, in plaats van omgekeerd?
Dit klinkt niet goed, ik weet het, het klinkt te fictief, te science fictief, maar het lijkt er zo verdomd veel op. Ik heb het over de multinational; een anti-climax, hè, weer datzelfde gezever, die naïeve hippies met hun utopische wereldvisie. Dat maakt mij ook een beetje ongerust: ik kan niet zonder, ik hou van mijn levensstijl en ga deze niet voor een ideaal opgeven. Op die manier ben ook ik niets meer dan het zoveelste consumerend kuddebeest, maar elke keer worden mij meer bewijzen in het gezicht gegooid, de profetieën van de apocalyps, waarin we niet zullen gekeurd worden op basis van onze korte, wispelturige leventjes, maar waarin we gewoon zullen oogsten wat het hele menselijke ras in de loop der eeuwen gezaaid heeft, en dat ziet er niet goed uit.
Welke profetieën?
Take your pick:
The Power of Nightmares (IMDb)
Loose Change
The Yes Men (IMDb)
Fog of War - Eleven Lessons from the Life of Robert S. McNamara (IMDb)
Why We Fight (IMDb)
Het zijn er niet zoveel, maar dat zijn de eerste die in mij opkomen en allemaal goed gemaakt (The Yes Men nog de minste); ik verwacht het niet, dat u ze gaat zien, maar ergens hoop ik dat er misschien iets veranderd, als vele onbetekende stemmen (als de mijne) en masse toch iets kunnen betekenen. Het is utopisch en waarschijnlijk evenzeer naïef, maar de enige andere mogelijkheid die ik zie, de Darwinistische evolutie, is er een waarbij het hele systeem implodeert en er een radicale verandering optreedt, iets wat nog nooit in de bekende geschiedenis van de mensheid is gelukt zonder een vreselijke tol.
Sowieso zal het gebeuren, daar twijfel ik niet aan, het één of het andere; wat zegt men? 'Mooie liedjes duren niet lang'? Misschien, maar ze duren gemiddeld even lang als de grootste kutnummers.
Zoals u misschien gemerkt hebt, geef ik geen argumenten; dit omdat de kans al klein is dat u tot hier hebt gelezen, dus ik geef u enkel, naar eigen goeddunken, de aanzet tot antwoorden, mogelijke antwoorden. Hoop, dat heb ik nog; de vraag is enkel hoe lang.
Kent u van die tekeningen met optisch bedrog erin? Eerst ziet u enkel de ene tekening, zoals twee gezichten die neus aan neus in profiel staan, en plots is er die vaas, die u - hoe u ook probeert - niet meer weg kan denken.
Het klopt niet helemaal; met een simpele aanpassing in de focus is het mogelijk om af te wisselen tussen de twee tekeningen, maar geen enkele metafoor (die ik niet bedacht heb) is perfect. Het probleem is echter dat wat ik heb gezien al zo vele malen is gezegd en al zo vele malen als ongegrond leugen van de hand gedaan, dat wat ik ga zeggen me gegarandeerd op een conspiracy theorist doet lijken, en geen bijster goeie. Maar misschien (en hier begint het al) is dat wel de bedoeling, is het een gemakkelijke manier om de verdenkingen af te wenden.
Het gaat mij echter niet om verdenkingen, want het gaat mij niet om personen.
Wat als de vrees over A.I., Artificiële Intelligentie, nog wat te hoog gegrepen is, dat we de menselijke geest nooit in de verste verte gaan kunnen benaderen in computers binnen afzienbare tijd; en wat als we daarentegen al een systeem hebben gecreëerd dat zich onafhankelijk van ons heeft gemaakt, dat geen menselijke controle meer toelaat en onze handeling controleert, in plaats van omgekeerd?
Dit klinkt niet goed, ik weet het, het klinkt te fictief, te science fictief, maar het lijkt er zo verdomd veel op. Ik heb het over de multinational; een anti-climax, hè, weer datzelfde gezever, die naïeve hippies met hun utopische wereldvisie. Dat maakt mij ook een beetje ongerust: ik kan niet zonder, ik hou van mijn levensstijl en ga deze niet voor een ideaal opgeven. Op die manier ben ook ik niets meer dan het zoveelste consumerend kuddebeest, maar elke keer worden mij meer bewijzen in het gezicht gegooid, de profetieën van de apocalyps, waarin we niet zullen gekeurd worden op basis van onze korte, wispelturige leventjes, maar waarin we gewoon zullen oogsten wat het hele menselijke ras in de loop der eeuwen gezaaid heeft, en dat ziet er niet goed uit.
Welke profetieën?
Take your pick:
The Power of Nightmares (IMDb)
Loose Change
The Yes Men (IMDb)
Fog of War - Eleven Lessons from the Life of Robert S. McNamara (IMDb)
Why We Fight (IMDb)
Het zijn er niet zoveel, maar dat zijn de eerste die in mij opkomen en allemaal goed gemaakt (The Yes Men nog de minste); ik verwacht het niet, dat u ze gaat zien, maar ergens hoop ik dat er misschien iets veranderd, als vele onbetekende stemmen (als de mijne) en masse toch iets kunnen betekenen. Het is utopisch en waarschijnlijk evenzeer naïef, maar de enige andere mogelijkheid die ik zie, de Darwinistische evolutie, is er een waarbij het hele systeem implodeert en er een radicale verandering optreedt, iets wat nog nooit in de bekende geschiedenis van de mensheid is gelukt zonder een vreselijke tol.
Sowieso zal het gebeuren, daar twijfel ik niet aan, het één of het andere; wat zegt men? 'Mooie liedjes duren niet lang'? Misschien, maar ze duren gemiddeld even lang als de grootste kutnummers.
Zoals u misschien gemerkt hebt, geef ik geen argumenten; dit omdat de kans al klein is dat u tot hier hebt gelezen, dus ik geef u enkel, naar eigen goeddunken, de aanzet tot antwoorden, mogelijke antwoorden. Hoop, dat heb ik nog; de vraag is enkel hoe lang.
zondag, juni 18, 2006
In de ooghoeken
Ondertussen ben ik een kleine 36 uur wakker, kwestie van mijn biologische klok nog eens te rebooten en na zeven aflevering van Prison Break achter elkaar te hebben gezien, had ik wel het gevoel dat het welletjes was geweest. Goeie serie, trouwens, hoewel er vaak genoeg uitermate stereotype scénes inzitten waarvan de afloop reeds op voorhand duidelijk is, blijft het toch enorm spannend; daarenboven zitten er genoeg verrassende plotwendingen in, zeer goede acteurs en een heel mooie dokteres (hetgeen altijd een pluspunt is).
Als ik echter denk dat het welletjes is geweest, betekent dat eerst nog een sigaretje, mail checken en eventueel nog op zoek gaan naar nieuwe trailers (lees: trailers die ik nog niet gezien heb).
Drie die mij zijn bijgebleven:
The Proposition
Een Australische western, naar een scenario van Nick Cave, hoewel dat laatste op het eerste zicht een minpuntje voor mij is, want als muzikanten zich met film gaan bezig houden, schiet Crossroads mij altijd te binnen, maar ergens denk ik niet dat de vergelijking tussen Nick Cave en Britney Spears overeind blijft. Guy Pearce, die de (een?) hoofdrol voor zijn rekening neemt, ken ik enkel van Memento en L.A. Confidential, maar ja, als je dat op je cv hebt, zit het wel snor (en compenseert het wel voor Neighbours en Home and Away...).
The Night Listener
Deze is een beetje illusionair nostalgisch: ik heb nooit in mijn leven een luisterspel gehoord, en zelfs het Leugenpaleis is op het moment zelf aan mij voorbij getrokken, maar Orson Welles blijft toch een beetje een idool van mij en bij uitbreiding de hele klasse van de vertelradio-makers, hoewel ik er geen andere ken.
The Descent
Zal waarschijnlijk op niets trekken, maar een scéne uit de trailer deed me denken aan iets wat ik ooit eens had meegemaakt tijdens de enige keer dat ik min of meer ben gaan speleologieën; ik ben niet claustrofobisch in de fobische zin, neem altijd liever de lift dan de trap (rokerslongen, weetuwel) en ik zou ook eens graag door ventilatieschachten rondkruipen, maar die keer, in god weet welke grot, moest ik door een smalle ovale opening, en op het moment dat mijn grote hoofd er al door was geraakt, zat mijn brede borstkas vast, of had ik het gevoel dat mijn brede borstkas vastzat; het duurde niet langer dan enkele tellen en ik heb me er snel uit kunnen wurmen, maar ik denk niet dat ik ooit dichter bij hysterie heb gezeten (het was er weliswaar nog steeds veraf, maar toch) en die druk op mijn ribben is niet iets waar ik nog eens voor zal tekenen - dat kan weer tellen als emotioneel exhibitionisme. Goed, goed, bij mij waren er geen instortingen, noch bloeddorstige monsters, maar die drie seconden uit de trailer waarin het meisje hijgt (wel, ja) dat ze vastzit, brachten mij weer helemaal terug. Een mens moet zijn angsten onder ogen zien, hein, ook al is het door de leugenachtige bril van Hollywood.
Wel, tijd voor nog een sigaretje en dan een uiltje vangen.
Als ik echter denk dat het welletjes is geweest, betekent dat eerst nog een sigaretje, mail checken en eventueel nog op zoek gaan naar nieuwe trailers (lees: trailers die ik nog niet gezien heb).
Drie die mij zijn bijgebleven:
The Proposition
Een Australische western, naar een scenario van Nick Cave, hoewel dat laatste op het eerste zicht een minpuntje voor mij is, want als muzikanten zich met film gaan bezig houden, schiet Crossroads mij altijd te binnen, maar ergens denk ik niet dat de vergelijking tussen Nick Cave en Britney Spears overeind blijft. Guy Pearce, die de (een?) hoofdrol voor zijn rekening neemt, ken ik enkel van Memento en L.A. Confidential, maar ja, als je dat op je cv hebt, zit het wel snor (en compenseert het wel voor Neighbours en Home and Away...).
The Night Listener
Deze is een beetje illusionair nostalgisch: ik heb nooit in mijn leven een luisterspel gehoord, en zelfs het Leugenpaleis is op het moment zelf aan mij voorbij getrokken, maar Orson Welles blijft toch een beetje een idool van mij en bij uitbreiding de hele klasse van de vertelradio-makers, hoewel ik er geen andere ken.
The Descent
Zal waarschijnlijk op niets trekken, maar een scéne uit de trailer deed me denken aan iets wat ik ooit eens had meegemaakt tijdens de enige keer dat ik min of meer ben gaan speleologieën; ik ben niet claustrofobisch in de fobische zin, neem altijd liever de lift dan de trap (rokerslongen, weetuwel) en ik zou ook eens graag door ventilatieschachten rondkruipen, maar die keer, in god weet welke grot, moest ik door een smalle ovale opening, en op het moment dat mijn grote hoofd er al door was geraakt, zat mijn brede borstkas vast, of had ik het gevoel dat mijn brede borstkas vastzat; het duurde niet langer dan enkele tellen en ik heb me er snel uit kunnen wurmen, maar ik denk niet dat ik ooit dichter bij hysterie heb gezeten (het was er weliswaar nog steeds veraf, maar toch) en die druk op mijn ribben is niet iets waar ik nog eens voor zal tekenen - dat kan weer tellen als emotioneel exhibitionisme. Goed, goed, bij mij waren er geen instortingen, noch bloeddorstige monsters, maar die drie seconden uit de trailer waarin het meisje hijgt (wel, ja) dat ze vastzit, brachten mij weer helemaal terug. Een mens moet zijn angsten onder ogen zien, hein, ook al is het door de leugenachtige bril van Hollywood.
Wel, tijd voor nog een sigaretje en dan een uiltje vangen.
maandag, juni 12, 2006
Oh, waarom toch?
Het is mij altijd gezegd dat ik de bijbel moest lezen, omdat het een belangrijke grondslag van onze maatschappij vormt. Niet moeilijk dat er zoveel problemen zijn. De bijbel is een reeks inconsistente verhaaltjes over een zelfingenomen, wrede, achterbakse machtswellusteling die de mensheid gebruikt als zijn eigen leger plastieken soldaatjes (zon + vergrootglas = smeltende lol). Het hele idee geloven is al... wel, men verwacht ook dat kinderen vanaf een bepaalde leeftijd niet meer in Sinterklaas en de kerstman geloven. Maar om dat idiote wezen te gaan aanbidden is niets meer dan een teken van angstige onderwerping, hetgeen machtshebbers in staat stelt de massa's makkelijk onder de knoet te houden.
Accepteer dat dit het enige leven is dat we hebben; accepteer dat er dingen zijn die we niet weten en mogelijk ook nooit zullen weten; wees vriendelijk voor je medemens opdat hij of zij dat verdient, niet om straf te ontlopen of om een beloning te krijgen; luister naar de raad van mensen die nadenken, niet van mensen geloven in iets dat enkel en alleen op 'geloof' steunt.
Waarom moeten we bij alles de feiten en ons verstand volgen, behalve bij religie, waar je juist de feiten en het verstand moet negeren om iets te kunnen geloven? Zijn we dan zo'n kudde angstige kalveren dat we enkel dezelfde richting kunnen blijven uitrennen als onze voorouders? Op een bepaald moment gaan we zelf onze richting moeten kiezen, en hopelijk voor er een afgrond onder onze hoefjes ligt.
Ik geloof ook in iets. Ik geloof in de mens als autonoom wezen.
Accepteer dat dit het enige leven is dat we hebben; accepteer dat er dingen zijn die we niet weten en mogelijk ook nooit zullen weten; wees vriendelijk voor je medemens opdat hij of zij dat verdient, niet om straf te ontlopen of om een beloning te krijgen; luister naar de raad van mensen die nadenken, niet van mensen geloven in iets dat enkel en alleen op 'geloof' steunt.
Waarom moeten we bij alles de feiten en ons verstand volgen, behalve bij religie, waar je juist de feiten en het verstand moet negeren om iets te kunnen geloven? Zijn we dan zo'n kudde angstige kalveren dat we enkel dezelfde richting kunnen blijven uitrennen als onze voorouders? Op een bepaald moment gaan we zelf onze richting moeten kiezen, en hopelijk voor er een afgrond onder onze hoefjes ligt.
Ik geloof ook in iets. Ik geloof in de mens als autonoom wezen.
dinsdag, juni 06, 2006
Een zoethoudertje
De alom verguisde Sf zal nog even moeten wachten, maar ondertussen is het hele Kasper verhaal te lezen op de site van dwars:
1. Begin van het einde
2. Snelle auto's en mooie vrouwen
3. De plot verdikt...
4. Gunfight at UA Corral
5. I think this is the beginning of a beautiful friendship
Met vederlichte pen geschreven, dat is een andere wereld beleven.
1. Begin van het einde
2. Snelle auto's en mooie vrouwen
3. De plot verdikt...
4. Gunfight at UA Corral
5. I think this is the beginning of a beautiful friendship
Met vederlichte pen geschreven, dat is een andere wereld beleven.
maandag, juni 05, 2006
Vragen, vragen, vragen
Het is de hoeksteen van de menselijke evolutie, de vraag. Biologische evolutie is allemaal heel leuk, maar daar hebben we weinig tot geen controle over en zelfs moest dit wel het geval zijn, is dit waarschijnlijk niet heel veilig. Nee, de mens bepaalt zijn eigen evolutie voor een groot deel door de vragen die hij (generisch gezien, dus ook 'zij') stelt.
Sommige vragen zijn compleet nutteloos; momenteel ben ik 'The Language Instinct' van Steven Pinker aan het lezen, een van die zeldzame wetenschappelijke werken die even moeilijk neer te leggen zijn als verhaaltjes over leerlingtovenaars. Misschien heeft u al eens gehoord dat de Inuït - ofte Eskimo's - zeer veel verschillende woorden voor sneeuw hebben. Wel, dit is quatsch, ze hebben er twee, behalve als je alles errond ook gaat meerekenen, maar dan hebben wij er ook heel wat (sneeuw, hagel, ijs, rijm, ijzel, rijp,...), maar zelfs moest dit wél waar zijn, is het tamelijk oninteressant: ze zijn omringd door allerlei vormen van bevroren water, dus het zou niet vreemd zijn moest hun taal meer nuanceverschillen aanbrengen in de verschillende verschijningsvormen hiervan, net zoals het feit dat wat ik een RPG, RTS, Shoot-'em-up, Racer, TBS of wat dan ook noem, door de meeste mensen gewoon onder de algemene noemer van 'computerspelletje' wordt gedumpt.
Nee, dan zijn er vragen die pertinenter zijn, niet enkel voor onze (eventuele) evolutie, maar misschien zelfs voor die abstracte idealen die ons toch zo parten spelen vandaag de dag, dingen als 'Vrijheid' en 'Veiligheid'. Neem nu het volgende citaat: "An evil exists that threatens every man, woman and child in this great nation. We must take steps to ensure our domestic security and to protect our homeland." Ik dacht dat het er eentje was van George W. Bush, vanwege woorden als 'evil', 'great nation' en 'domestic security'; wel, goed, dit komt ook deels omdat het in het Engels is, maar los daarvan, het werd geintroduceerd als a quote from a very high leader. Zijn naam? Adolf Hitler.
Hoe meer ik erover te weten kom, hoe meer ik denk en vrees dat de aanslagen op de WTC torens geen fluit te maken hadden met islam extremisme, maar met macht en geld. In september van het jaar 2000 bracht The Project for a New American Century (PNAC), een neo-conservative think-tank (klinkt chique, hè), een paper uit getiteld 'Rebuilding America's Defenses'. Een citaatje eruit: the process of transformation, even if it brings revolutionary change, is likely to be a long one, absent some catastrophic and catalyzing event – like a new Pearl Harbor. Het is al veel geciteerd geweest, waarschijnlijk omdat dit 'catastrophic and catalyzing event' een jaar later heeft plaats gevonden, waardoor andere doelstellingen die PNAC voor ogen had gerealiseerd zijn kunnen worden, zaken als een verhoogd militair budget en de mogelijkheid om vaste voet te krijgen in het Midden-Oosten. We aim to make the case and rally support for American global leadership, aldus hun 'Statement of Principles', en ze lijken niet de enige te zijn die dat willen.
Natuurlijk betekent dit an sich totaal niets, maar het aantal toevalligheden en incompetente reacties voor, tijdens en na 11 september 2001 zouden minstens tot nadenken moeten stemmen, iets waar niemand veel energie in lijkt te willen steken, of iets waar veel energie in wordt gestoken om te doen alsof er niemand veel energie in lijkt te willen steken. Ik zie mezelf niet als een 'conspiracy theorist', maar ik ga mijn ogen evenmin sluiten als de feiten me in het gezicht slaan.
Sommige vragen zijn compleet nutteloos; momenteel ben ik 'The Language Instinct' van Steven Pinker aan het lezen, een van die zeldzame wetenschappelijke werken die even moeilijk neer te leggen zijn als verhaaltjes over leerlingtovenaars. Misschien heeft u al eens gehoord dat de Inuït - ofte Eskimo's - zeer veel verschillende woorden voor sneeuw hebben. Wel, dit is quatsch, ze hebben er twee, behalve als je alles errond ook gaat meerekenen, maar dan hebben wij er ook heel wat (sneeuw, hagel, ijs, rijm, ijzel, rijp,...), maar zelfs moest dit wél waar zijn, is het tamelijk oninteressant: ze zijn omringd door allerlei vormen van bevroren water, dus het zou niet vreemd zijn moest hun taal meer nuanceverschillen aanbrengen in de verschillende verschijningsvormen hiervan, net zoals het feit dat wat ik een RPG, RTS, Shoot-'em-up, Racer, TBS of wat dan ook noem, door de meeste mensen gewoon onder de algemene noemer van 'computerspelletje' wordt gedumpt.
Nee, dan zijn er vragen die pertinenter zijn, niet enkel voor onze (eventuele) evolutie, maar misschien zelfs voor die abstracte idealen die ons toch zo parten spelen vandaag de dag, dingen als 'Vrijheid' en 'Veiligheid'. Neem nu het volgende citaat: "An evil exists that threatens every man, woman and child in this great nation. We must take steps to ensure our domestic security and to protect our homeland." Ik dacht dat het er eentje was van George W. Bush, vanwege woorden als 'evil', 'great nation' en 'domestic security'; wel, goed, dit komt ook deels omdat het in het Engels is, maar los daarvan, het werd geintroduceerd als a quote from a very high leader. Zijn naam? Adolf Hitler.
Hoe meer ik erover te weten kom, hoe meer ik denk en vrees dat de aanslagen op de WTC torens geen fluit te maken hadden met islam extremisme, maar met macht en geld. In september van het jaar 2000 bracht The Project for a New American Century (PNAC), een neo-conservative think-tank (klinkt chique, hè), een paper uit getiteld 'Rebuilding America's Defenses'. Een citaatje eruit: the process of transformation, even if it brings revolutionary change, is likely to be a long one, absent some catastrophic and catalyzing event – like a new Pearl Harbor. Het is al veel geciteerd geweest, waarschijnlijk omdat dit 'catastrophic and catalyzing event' een jaar later heeft plaats gevonden, waardoor andere doelstellingen die PNAC voor ogen had gerealiseerd zijn kunnen worden, zaken als een verhoogd militair budget en de mogelijkheid om vaste voet te krijgen in het Midden-Oosten. We aim to make the case and rally support for American global leadership, aldus hun 'Statement of Principles', en ze lijken niet de enige te zijn die dat willen.
Natuurlijk betekent dit an sich totaal niets, maar het aantal toevalligheden en incompetente reacties voor, tijdens en na 11 september 2001 zouden minstens tot nadenken moeten stemmen, iets waar niemand veel energie in lijkt te willen steken, of iets waar veel energie in wordt gestoken om te doen alsof er niemand veel energie in lijkt te willen steken. Ik zie mezelf niet als een 'conspiracy theorist', maar ik ga mijn ogen evenmin sluiten als de feiten me in het gezicht slaan.
Abonneren op:
Posts (Atom)