Het kan aan mijn ietwat zieke geest liggen, maar er lijkt mij niet alleen iets uitermate hypocriet, maar ook fundamenteel fout vervat te zijn in onze 'internationale gemeenschap'. Zo zegt men dat graag, 'de internationale gemeenschap'. "De internationale gemeenschap reageert geschokt" bijvoorbeeld is een favoriet.
Waarop?
Wel, vreemd genoeg het beëindigen van een conflict.
Nee, dat is het pas nadat het langs mijn hersenkronkels is gegaan.
De kinderen, de kinderen die zijn verpulverd, vermalen en verast door de mega-ultra-super hitte-laser-tele-AI-geleide bommen waarbij een foutenmarge van 25% nog mooi meegenomen is. Maar ja, als je oorlog voert zijn slachtoffers niet echt te vermijden. Nadat er eerst een piepklein artikeltje op de voorpagina staat over dat Israël clusterbommen gebruikt tegen burgers, is de emo-wagen op gang gekomen en kunnen we nu gezamenlijk verontwaardigd zijn over de kinderen die verpulverd, vermalen en verast zijn. Leuk toch, zo'n gemeenschap.
Er zit echter een hiaat in onze moraal.
Ruwweg is de orde waarin mensen mogen sterven in een oorlog, van 'geen probleem' tot 'liever niet': soldaat - weerbaar manspersoon (18 tot 45?) - oude mensen - adolescenten - vrouwen - kinderen - babies; hoewel het uiteraard handiger is als je enkel maar moet bestoken, want hoe meer munitie erdoor wordt gejaagd, hoe beter voor de economie.
Bijgevolg zit een volk, na een zware oorlog, zonder coïtus en arbeiders, hetgeen de haatgevoelens die de meeste gewapende conflicten met zich meebrengen niet snel zal afzwakken. Want terwijl de oude mensen klagen tegen de jonge mensen die hun ouder(s) moeten missen, werken de gefrustreerde vrouwen de hele dag om hun gezin en hun land opnieuw op te bouwen, waardoor diezelfde jonge mensen enkel nog de bittere oude mensen 1 hebben om hen op te voeden.
Vandaar: mijn oplossing!
In dit geval is de gulden middenweg een slecht idee en kies je beter voor een van de twee uitersten.
Ofwel wijst u (de internationale gemeenschap die u bent) elk gewapend conflict resoluut af, om welke van de drie redenen die élke oorlog in de geschiedenis ooit heeft gehad - zijnde geld, grond of geloof (of een mooie combinatie) - dan ook en dan zeker indien een rijk en hoogtechnologisch land als een pletwals doorheen een land raast dat haar wapens uit Sovjet stockverkopen heeft gehaald
Ofwel trekt u, met een hand op de heupholster en een stoere glimlach op het gezicht, zonder verpinken de kaart van het leven-om-oog principe en wordt het geheel een echte doodsstrijd, waarbij de verliezer uitgeroeid en/of geassimileerd wordt. Geen veiligere manier om bloedvetes te vermijden2. En zeker als we in het Midden-Oosten vechten is dat allemaal geen probleem, daar cluster-bommen en witte fosfor slechts op een tik op de vingers moeten rekenen, amper meer dan een streling.
Ondertussen heeft de USA braaf nog wat oorlogsspeelgoed ter waarde van tien miljard (ik ben niet zeker of het euro of dollar is, en hoewel ik van het verschil daartussen waarschijnlijk de rest van mijn leven comfortabel af ben, maakt het niet veel uit) naar die contreïen verscheept, met een impliciet 'Goed bezig. Nog iets nodig?' Dat zal de economie goed doen.
In 1961 zei Dwight D. Eisenhower in zijn afscheidsspeech als president: We have been compelled to create a permanent armaments industry of vast proportions. [...] The total influence, economic, political, even spiritual, is felt in every city, every State House, every office of the federal government. We recognise the imperative need for this development, yet we must not fail to comprehend its grave implications. In the councils of government we must guard against the acquisition of unwarranted influence, whether sought or unsought, by the military-industrial complex. The potential of the disastrous rise of misplaced power exists and will persist. We must never let the weight of this combination endanger our liberties or democratic processes.
Te laat... En dan kwam de waarschuwing nog wel op tijd...
[Edit: en de onderschriftjes die erbij horen
1: Niet dat alle oude mensen bitter zijn natuurlijk, maar ik zou alleszins bitter worden als allemaal jongetjes zonder baardgroei mijn tuin en mijn kinderen overhoop komen schieten.
2: Maar de romantiek die erbij hoort, brrr, heerlijk; de moordenaar van je vader wreken en dan jaren onderduiken in de maquis, terwijl je geliefde je enige link met de buitenwereld is.]
Geen opmerkingen:
Een reactie posten