Dat overkomt me anders nooit

Het is belangrijk om de zaken in de juiste context te bekijken. Dat lijkt voor de hand te liggen, binnen de juiste context, maar ik moet toch even, op dit persoonlijk stukje internet (of zo persoonlijk als een stukje internet kan zijn) wat lichte gal kwijt over zware zever. Kwestie van mijn onmiddellijke omgeving niet te bedelven onder lichaamssappen.

Ten eerste, niet kort genoeg, vind ik de CDH een beetje onnozel. Die uitspraak geldt als waar in zeer veel contexten, en nu ook in die van de eindeloze onzin die de veranderde regels over de naamgeving van kinderen teweeg hebben gebracht. Na het bestaande wetsontwerp te hebben goedgekeurd, wil de CDH nu immers terugkeren op haar stappen en verplicht de combinatie vader-moeder gebruiken, en bij de volgende generatie de eerste naam van elke ouder. Deze beelden zwemmen spontaan voor mijn ogen, en dat nog geheel los van het gevolg dat dan opnieuw enkel de mannelijke lijn van namen kan worden doorgegeven. Ik vraag me af hoe de wereld eruit gezien zou hebben als Jezus een vrouw was.

Dan is er de snelleesapp (is dat nu al een woord?) Spritz, waarover de meningen blijkbaar verdeeld zijn. Maar de tegenwerpingen hangen vast aan twee uitgangspunten die er een beetje bij de haren worden bij gesleurd, namelijk dat je er fictie mee zou lezen (want wat lezen mensen behalve fictie? Weblogs? Hah!) en dat het verboden wordt om de volledige tekst ernaast te hebben liggen. Waarschijnlijk dus geen begin of einde van “het nieuwe lezen” (really? Is er een context waarin dat niet onnozel klinkt?); eerder een handig middel om snel lange, zakelijke of wetenschappelijke teksten door te nemen. Een middel dat ook niet, me dunkt, ontwikkeld is voor lagereschoolkinderen, but who cares?

Niet de mensen met een smartphone, blijkbaar, want er is uiteindelijk ook nog zever als dit, een “fascinerende studie van de dynamiek tussen ouders, kinderen en smartphones”. Alsof het een nieuw gegeven is dat ouders die enkel tegen hun kinderen spreken om te zeggen dat ze stil, braaf of minder lelijk moeten zijn,  niet op de juiste manier met hun koters omgaan. Of je als ouder nu meer geïnteresseerd bent in je crackpijp, je werkverslagen, je level 57 Night Elf druid, je dagelijkse soap, of je nagels, dan in je kinderen, dat maakt waarschijnlijk niet veel uit.

Eén oplossing voor al deze problemen? Zoals Matthew McConaughey zegt in True Detective: "I think the honourable thing for our species to do is to deny our programming, stop reproducing [and] walk hand in hand into extinction."

En alles was weer rustig.