Moeilijk slikken en braaf glimlachen

Zaterdag is mijn RoodGouden Godin naar 'Secret Service' gegaan, zonder enig dissonant geluid van mijn kant; een mens kan immers moeilijk problemen maken van een toneelstuk. Goed, ik wist wel al dat het geen normaal toneelstuk zou zijn, maar toen ik haar erna ging ophalen aan de bushalte moest ik toch even... moeilijk slikken bij haar verhalen. Nee, dat is overdreven, het is niet iets waar ik over struikel, maar grote ogen waren er toch wel. Terwijl de RGG vertelde over zweepjes, klemmen, handboeien en blote borsten, kon ik enkel gefascineerd kijken naar haar tengere, levenlustige zelf; ik ga niet zeggen dat ik dit nooit van haar verwacht had, want ze is zelfzeker en zelfbewust genoeg om zonder al te veel problemen buiten de lijntjes te kleuren. Nee, ik was vreemd genoeg tevreden, tevreden dat dit mogelijk is en de moeite waard en tevreden dat ze (tot op zekere hoogte, natuurlijk) míjn RGG is. Wel, goed, en een miniem tikkeltje jaloers, maar dat heeft ze diezelfde nacht nog weggenomen...