Folker, mensen moeten je blog echt wel lezen, want ik heb al een paar verwijzingen (5) via jouw blog gehad. Hoe komt het dan dat er nooit iemand reageert? Ik begrijp het alvast niet...
Laten we wel wezen: ik heb er nooit aan getwijfeld dat dit door meer mensen dan mijzelf gelezen wordt.
Voor het gebrek aan response gok ik op twee dingen: er valt niets nuttigs te zeggen over wat er staat, en ik ben een slechte gastheer, wat wel geregeld blijkt, dus wat valt er te winnen?
Uhm, ik vrees dat er enkel wat clichés in mijn hoofd opduiken.
Floue contouren; floue moraliteit.
De schalkse ruiters: Papa, toe, sla me niet zo hard, want ik zie al wat flou (of zoiets, het is al lang geleden ondertussen).
Onzin: de koe is flou want haar seks is taboe.
Meligheid: haar gezicht lag omlijst, verborgen door haar, het onderscheid tussen de twee even flou als tussen haar glimlach en mijn geluk.
Van Dale zegt me ondertussen dat het enkel als predikatief bijvoegelijk naamwoord mag worden gebruikt (dezelfde Van Dale die zegt dat het predicatief moet zijn, vreemd genoeg) en dat de eerste twee voorbeelden dus null and void maakt, maar de grensen tussen het beschrijvend en voorschrijvend karakter van woordenboeken zijn altijd al, ja, inderdaad, wat flou geweest, dus tant pis.
Misschien moet je eerst terug aan een weblog beginnen, en vind je dan een mooie combinatie...
4 opmerkingen:
Folker, mensen moeten je blog echt wel lezen, want ik heb al een paar verwijzingen (5) via jouw blog gehad.
Hoe komt het dan dat er nooit iemand reageert?
Ik begrijp het alvast niet...
Laten we wel wezen: ik heb er nooit aan getwijfeld dat dit door meer mensen dan mijzelf gelezen wordt.
Voor het gebrek aan response gok ik op twee dingen: er valt niets nuttigs te zeggen over wat er staat, en ik ben een slechte gastheer, wat wel geregeld blijkt, dus wat valt er te winnen?
Lurken hé ...
Zeg Folker, ik zoek een mooie woordcombinatie met het woord Flou. Als ik dat vind, begin ik terug te bloggen.
Ophouden met bloggen is zoals stoppen met roken. Je had er nooit mee mogen beginnen.
Uhm, ik vrees dat er enkel wat clichés in mijn hoofd opduiken.
Floue contouren; floue moraliteit.
De schalkse ruiters: Papa, toe, sla me niet zo hard, want ik zie al wat flou (of zoiets, het is al lang geleden ondertussen).
Onzin: de koe is flou want haar seks is taboe.
Meligheid: haar gezicht lag omlijst, verborgen door haar, het onderscheid tussen de twee even flou als tussen haar glimlach en mijn geluk.
Van Dale zegt me ondertussen dat het enkel als predikatief bijvoegelijk naamwoord mag worden gebruikt (dezelfde Van Dale die zegt dat het predicatief moet zijn, vreemd genoeg) en dat de eerste twee voorbeelden dus null and void maakt, maar de grensen tussen het beschrijvend en voorschrijvend karakter van woordenboeken zijn altijd al, ja, inderdaad, wat flou geweest, dus tant pis.
Misschien moet je eerst terug aan een weblog beginnen, en vind je dan een mooie combinatie...
Een reactie posten