Overcharging; when good pubs go bad...

Situatieschets:
Zeven mensen, 18 tot 24 (gok ik, vergeef me als ik me vergis), zitten in een café op de Waalse kaai. Ik zeg u de naam van dit café niet, simpelweg omdat ik het niet weet; in dit geval geloof ik niet in het 'beschermen van de betrokkenen' (in dit geval!).
Heel gezellig, gespreksonderwerpen van de Tik-tak baby tot Milk inc. passeren de revue, en rond middernacht besluiten we door te gaan.
Twee van ons gaan al de vijf pinten (samen) hadden gedronken afrekenen. De overige vijf krijgen de rekening op hun tafel.
We tellen: 2 pintjes teveel.
We tellen nog eens, alle zeven afzonderlijk: 2 pintjes teveel.
Goed, iedereen is menselijk, dus ik stap samen met iemandnaar de barman en we kaarten (wel, ok, zij kaart) de inconsistentie aan. De man weigert zelfs maar te overwegen dat hij een fout heeft gemaakt en durft zelfs te zeggen 'Ik drink geen bier'.
Één van de twee die op voorhand hadden afgerekend had gezien op het schermpje meegekeken en had gezien dat er drie 'groepen' pintjes opstonden: 1 van vier vanboven, 2 in het midden en 1 van 3 vanonder, gescheiden door Duvel en Westmalle Triple. Op de rekening die wij gepresenteerd kregen, waren echter enkel de onderste drie geschrapt.
Ik was mijn jas gaan aandoen en iedereen stond op het punt om door te gaan, maar ik voelde mij zo grof behandeld dat ik dit niet over mijn kant kon laten gaan.
Goed, we moesten morgen naar school of gaan werken, het was koud, we waren moe en het waren maar twee pintjes, maar het was een van de zeldzame keren dat mijn principes me parten speelden (ik heb er niet veel, maar ik verdedig ze des te heftiger).
Ik zie de barman (geen familie) onze rekening in een grote pot met rekeningen doen en vraag dan ook om de rekening met de vijf pintjes te zien. Hij rommelt even in de pot om dan aan de andere barman, die achter te toog staat, te vragen of hij even in de vuilbak wil kijken om die rekening te zoeken.
Vindt u dit verdacht? Ik alleszins wel, aangezien ik ten zeerste betwijfel of er op de vier minuten tussen hun afrekenen en het onze er andere mensen hun rekening hebben vereffend. Neen, sorry, ik betwijfel het niet; ik weet dat het niet is gebeurd.
Ondertussen is het grootste deel van onze groep al naar buiten en wordt de discussie tussen mij en de barman een tikje heftig. Een van de meisjes (die bij ons hoorde) kwam er echter tussen als pseudo-volleerd diplomaat en kalmeerde ons beiden (min of meer) om mij dan naar buiten te sleuren. Het rekeningetje bleef even onbestaande...


ps: ik zal de naam van het café later nog toevoegen. U mag er gerust nog iets gaan drinken van mij (het zou maar erg zijn anders), maar een verwittigd persoon - wat ben ik toch politiek correct - is er twee waard.

Drifting apart, like wreckage during a storm

Vrouwe Justitia
the figure / symbol of Justice

Aldus een recente uitgave van de electronische Van Dale N-E.

Lady Luck, aan de andere kant, staat niet in E-N, maar is bij mijn weten een geijkte uitdrukking. Hiervoor bestaat dan weer geen nederlands equivalent (jaja, Vrouwe Geluk, maar ik moet de eerste die dat zegt nog tegenkomen).

Dit heeft geen enkel direct nut, maar ik vind het gewoon tamelijk opvallend.

Verder nog iets waarop ik door 'research' voor dit stukje ben gestoten op een goksite:

The Swastika is the oldest cross and emblem in the world. Although not fully agreed upon, its origin is said to come from a combination of four ‘L’s standing for luck, light, love and life.

Ha, yeah, right, de Romeinen, Boedhisten en Germanen spraken ook al over luck, light, love and life. Etnocentrisme is de term, geloof ik.
Nu, ja, mooie gedachte, nietwaar?


ps: nieuwe bevlieging, nieuwe lay-out

De rethoriek van de intellectueel

Het gaat in dit geval (natuurlijk) niet over mij, maar over de Duitse schrijver en cultuurfilosoof Stefan Zweig.

"Al de vale paarden van de apocalyps zijn door mijn leven gestormd, revolutie en hongersnood, geldontwaarding en terreur, epidemieën en emigratie; ik heb de groote massa-ideologieën onder mijn ogen zien groeien en zich verspreiden, het fascisme in Italië, het bolsjewisme in Rusland en bovenal die oerpest, het nationalisme, dat de bloei van onze Europese cultuur heeft vergiftigd. Ik moest een weerloze en machteloze getuige zijn van de onvoorstelbare terugval van de mensheid in een barbarij die we allang vergeten waanden, met een bewust en programmatisch dogma van anti-humaniteit. En het was ons deel, zinds eeuwen weer oorlogen zonder oorlogsverklaring, concentratiekampen, folteringen, massale rooftochten en bombardementen op weerloze steden te zien, allemaal bestialiteiten die de laatste vijftig generaties niet meer hadden gekend en die de toekomstige generaties hopelijk niet meer zullen dulden"*

Wauw...


*Stefan Zweig (1990), De wereld van gisteren. De Arbeidspers, privé-domein, Amsterdam, ps. 16, 17.

films versus Film

Ik heb vandaag naar Blade Trinity gezien, het derde luik in de reeks films gebaseerd op het Blade personage, gecreëerd door Marvel Comics (Cfr. Spiderman, Daredevil, The Hulk, The X-men, etc.).

Ik ga niet zeggen dat de film goed was. Dit omdat mensen bij 'goed' altijd een beeld krijgen van The Godfather, Trainspotting, The Shawshank Redemption of Pulp Fiction.
Een Landrover Defender zal niet zo snel optrekken als een getunede Porsche 911 Carrera, maar probeer maar eens van de geasfalteerde wegen te gaan met die Porsche. Dit maar om aan te duiden dat de meeste dingen een bepaal gebruiksdoel hebben en het nooit zo goed zullen doen indien het voor iets ander gebruikt zal worden.

Blade Trinity is dus een comic verfilming; verwacht dus geen subliem acteerwerk, een enorm diepgaand verhaal of prachtige fotografie. Flitsende beelden, opzwepende muziek, humor die een tikje lullig is (maar daarom niet minder grappig) en minstens één mooi meisje in een hoofdrol. Voila, Blade Trinity.
De actiescènes zijn heel mooi, hoewel het af en toe ietwat te onoverzichtelijk wordt, naar mijn smaak. De vampierjagers beschikken over leuke, absurde wapens en snufjes zoals een boog, electrische pistolen (ik snap het nog niet helemaal), kogels met zilver of een UV ontploffing en 'The Arc' ('The two tips are connected by a UV beam, half as hot as the sun').

Jessica Biel, die dus dat mooie meisje in een hoofdrol is, ziet eruit om op te eten, ondermeer omdat ze loopt en vecht in een zeer sexy outfitje (eat your hart out, Catwoman). Wesley Snipes, onze ietwat antipathieke half-vampier, speelt zijn rol niet als zodanig, hij is eerder een belichaming van Blade: hard, cynisch en cool (zelfs als hij 'coutchicou' zegt tegen een baby die hij net gered heeft).

De slechterik van dienst is Dracula, I kid you not. Hij doet het niet slecht, maar ik vond persoonlijk Deacon Frost (de slechterik uit Blade I) toch angstaanjagender.
Beter dan een hond met vampierenDNA hoor ik u al denken; helaas, ook die spelen een rol in Trinity. Ach, ja, een mens moet zijn film met iets vullen.
Het probleem is echter dat ik dat gevoel wel meer kreeg, dat ze hun film gewoon aan het vullen waren. Niet echt vaak, maar soms ontsnapte het nut van een bepaalde scène mij volledig. Storend werd dit echter nooit.

Om af te sluiten: ook Trinity ontsnapt niet aan het huidige 'als-we-overal-reclame-instoppen-zullen - ze-er-wel-door-beïnvloed-worden' fenomeen. In dit geval gaat het om Apple in het algemeen en de I-Pod in het bijzonder. Maar als ze hiermee de echt wel héél mooie CGI (Computer Generated Images) - en eens te meer: eat your hart out, Catwoman - konden bekostigen, so be it.

Man can dream

Ik ben een beetje moe, dus is het tijd voor een copy/paste-je (ik denk dat dit een neologisme is dat snel ingeburgerd zal raken).


Love Me Do
The Beatles

Love, love me do.
You know I love you,
I'll always be true,
So please, love me do.
Whoa, love me do.

Love, love me do.
You know I love you,
I'll always be true,
So please, love me do.
Whoa, love me do.

Someone to love,
Somebody new.
Someone to love,
Someone like you.

Love, love me do.
You know I love you,
I'll always be true,
So please, love me do.
Whoa, love me do.

Love, love me do.
You know I love you,
I'll always be true,
So please, love me do.
Whoa, love me do.
Yeah, love me do.
Whoa, oh, love me do.

I'm my bestest friend

Toen ik vandaag door de Egokatern van 'De Morgen' was aan het bladeren, heb ik voor het eerst de column van dat Nederlandse sletje volledig gelezen. Dit is trouwens niet grof bedoeld, want ze heeft zelf gezegd 'ik ben een slet en ik ben er trots op' (of iets in die trant), dus ik accepteer slechts haar geuzennaam. Maar soit, het feit dat ze een jongen die met haar teddybeer haar borsten had betutteld het bed heeft uitgejaagd is begrijpelijk, maar interesseert mij eerlijk gezegd niet en getuigt van een openheid ten aanzien van de hele wereld die ik niet nodig vind.

Als inleiding kan dat tellen.

Het hoofdartikel ging over ingebeelde vriendjes en over hoe die de emotionele ontwikkeling bevorderen. Ouders hoeven dus niet ongerust te zijn (fat chance). Maar voor één keer wil ik Ego wel gelijk geven. Ik heb in zekere zin ook een imaginaire vriend (jaja, over de imaginaire vriendin zijn we het allemaal al langer eens), zei het dan niet iemand met knopen als ogen die ik consequent 'Danny' noem.
Neen, mijn steun en toeverlaat in de harde wereld ben ikzelf. Deze entiteit - ik zal hem ik-bis noemen - is zeer rationeel en kan enkel door slaaptekort of intoxicatie uitgeschakeld worden, hoewel hij zelfs dan op de achtergrond aanwezig blijft denk ik, aangezien ik nog nooit stomme dingen heb gedaan in welke toestand dan ook (wel, goed, dat is ook weer een leugen, maar een veralgemening op z'n tijd leidt zelden tot spijt). Ook als ik mij verveel weet hij altijd een discussie op gang te trekken die genoeg entertainmentwaarde bevat om mij niet luid en genant te doen zuchten.
Ook behelst hij mijn zelfdiscipline, waardoor het jammer is dat ik me zelden verplicht voel naar hem te luisteren.

Ik ga er vanuit dat het artikel eindigt met te zeggen dat de kinderen hun imaginaire vriendjes op een bepaalde leeftijd loslaten (Ego vindt zelden iets nieuws, ze recycleren vooral); maar aangezien ik betwijfel dat twee mensen ooit perféct bij elkaar kunnen passen (als vrienden, als minnaars of als wat dan ook), blijf ik bij mij letterlijke wederhelft, wiens lotgevallen zo nauw met de mijne samenhangen, dat je haast van eenzelfde persoon kan spreken.


ps: het trutje is vershwunden (pardon my french); victorie van de ratio?

Something like 'Poochy', but a little more...proactive

Deze zin komt uit The Simpsons, een aflevering van rond de eeuwwisseling (maar aangezien mijn tijdsgevoel even accuraat is als een blinde bejaard met Parkinson die een volautomatisch machinegeweer in zijn handen heeft: give or take a few years). Ik moest er hartelijk om lachen, aangezien proactive (of proactief, zo u wil) niet echt iets leek te betekenen. Het is positief, maar wat het precies is, wordt niet uitgelegd in de aflevering.

Fast forward to the present day.

Ik wandelde gisteren naar huis en kwam voorbij het politiekantoor op de Oudaan. Ik zie daar een beschilderde oproertruck staan (grote truck, grote banden, bepantserd, donkerblauw, u kent ze wel) waar op de achterkant: 'proactie en preventie' opstaat.
Dus, goed en wel thuisgekomen zoek ik het op in het woordenboek op mijn computer. Niks.
Dus, goed en wel thuisgekomen zoek ik het op in het woordenboek in mijn kast. Niks.
Dus, goed en wel thuisgekomen zoek ik het op in het Engels-Nederlands woordenboek op mijn computer.
pro·ac·tive ['prou'wktiv] (bijvoeglijk naamwoord) (psychologie)
proactief
context
proactive inhibition
proactieve inhibitie

Great. Dan zullen we het maar als een samenstelling bekijken.
'pro-'

1 gunstig gezind ten opzichte van het genoemd

2 plaatsvervangend


'actie'

1 handeling, werking

2 gezamenlijk opgezet en tot uiting gebracht streven

3 gevecht, ontmoeting met de vijand

4 vervolging

5 aandeel in een onderneming



Conclusie: nu heb ik totaal geen idee meer wat het zou kunnen betekenen, aangezien de tien verschillende mogelijkheden (2x5, savvy) in enorm veel omstandigheden zouden gebruikt kunnen worden.

Ach, ja, ik ga me er niet te proactief tegenover opstellen...

I'm the king of the world!

Deze uitspraak van Leonardo Dicaprio in 'Titanic' is de meest waardeloze filmuitspraak tot op de dag van vandaag, zo blijkt uit een enquête van voedingsfabrikant Warburtons (om nog waardelozere reclame te produceren?)
De reden hiervoor lijkt me duidelijk: de enige koning van de wereld ben ik.
Duh...

Act 1, scène 2

[V&M zitten aan tafel en zijn aardappelen aan het schillen]
H: Elke boreling is een sterveling.
M: Wat ben jij weer vrolijk.
H: Elke boreling is een sterveling.
V: Hij heeft een goudstuk en denkt dat hij de schat gevonden heeft.
H: Iedereen sterft toch, uitstel is geen afstel.
V: Cowards die many times before their death. The valiant never taste death but once. Aldus Shakespeare.
H: En dat betekent...
V: Dat iemand die lang en veel piekert over de dood zichzelf nutteloos radeloos maakt, terwijl hij die zich er niets van aantrekt er enkel op het einde van zijn leven mee wordt geconfronteerd.
H: Ik heb mijn piekeren al gedaan en mijn conclusies al getrokken.
V: En kijk, je bent er nog! Fantastisch! Kan je dan de rest van de aardappelen schillen, sterveling?
M: Plaag hem toch niet zo.
V: Slechts door prikkeling is er actie.
H: Zoals het schillen van aardappelen.
V: Bijvoorbeeld.
H: Holle wijsheid door een hol leven. Wat had ik anders verwacht.
V: Wat bedoel je daarmee?
M: Je doet zo vreemd vandaag.
H: Niets, niets, laat maar. Het maakt niet meer uit.

Act 1, scène 1

H: To be or not to be; that's the question.
Neen, dat wás de vraag. Ik heb mijn antwoord reeds gevonden.
De meeste mensen weigeren erover na te denken. Ze strompelen door het leven met een doel voor ogen waarvan ze weten dat ze het nooit zullen bereiken. U kent ze wel, 'the living dead', vastgeklampt aan de illusie van een strohalm. En de enige reden dat ze niet opgeven is hun onbewuste overlevingsinstinct; een overblijfsel van toen het menselijk ras nog voor het individu kwam. Toen leven nog werd overschaduwd door overleven.
Een machine die overbodig is geworden, breekt men af; een theorie die onwaar blijkt, wijst men af; en een gebarsten bord gooit men zonder moeite in de vuilbak.
Maar wat met een mens? Een mens zonder nut zal men niet recycleren; heeft hij geen waarde voor de maatschappij zal men hem niet de rug toekeren; heeft hij geen doel meer, zal er toch alles aan gedaan worden om hem doorheen het leven te slepen, met alle gevolgen vandien.
En waarom? Vanwege het christelijke idee dat God hem zal straffen? Of zodat hij toch zal blijven consumeren?
G: Omdat een mens nooit nutteloos of waardeloos is. Voor iemand die het verstand wil prediken, baseer je verdomd veel argumenten op gevoel. We hebben deze discussie al zo vaak gevoerd, jongen, en nooit slaag je erin om mij te overtuigen. Ik denk zelfs niet dat je jezelf overtuigt.
[H steekt een sigaret op en gaat op de rand van het podium zitten]
G: Wat als het doel van het leven simpelweg het leven zelf is?
H: Dan zijn er nog genoeg mensen om mijn plaats in te nemen. Je bent trouwens een schijnheilige hypocriet: je wil mij niet redden, je wil enkel jezelf redden.
G: Ik denk dat je een beetje in de war bent. Alles wat ik ooit heb gedaan was om jou te beschermen.
H: Eigenbelang. De enige reden die jij hebt om mijn mentale gezondheid in stand te houden is dat je gesteld bent op je privacy. Wat zei je ook weer? 'Moest je schizofreen zijn, dan zou ik waarschijnlijk het bed moeten delen met een kinderlijke nachtmerrie.' Toen vond ik het grappig, maar nu weet ik dat je het meende.
G: Ik laat niet toe dat je dit jezelf aandoet. Hoor je me?!
S: Laat hem toch met rust. Hij heeft zijn beslissing genomen en jij bent inderdaad een hypocriet.
G: Ik ben te laat, hé? De gekken hebben het gekkenhuis overgenomen!
H: Stop met je nietsbetekenende clichés, het is heel vermoeiend.
[G beent kwaad van het podium; S gaat naast H zitten]
S: Ben je er zeker van dat dit is wat je wil?
H: Er is geen andere uitweg, buiten die van het ingebeelde strohalmpje, maar ik heb mijn eigenwaarde nog.
S: In tegenstelling tot sommigen hier. Ik weet dat je van plan bent om het tegen je ouders te zeggen, maar denk je niet dat ze je op alle mogelijke manieren gaan tegenwerken?
[H haalt een pil boven]
H: Achtenveertig uur en het is gedaan. Niemand die er nog wat aan kan doen.
S: Just like that?
[H slikt de pil in]
H: Just like that.