Net een stukje gezien van een of andere docusoap (brrr; say it again! - Mufasa...) over de Antwerpse politie op de VRT.
Het was een geniaal staaltje televisie.
Er werden twee verhalen door elkaar getoond:
aan de ene kant had je een wijkagent van de oude stempel (met een echte moustache) die geen crap van niemand aannam, van de oude antwerpenaar ('Maar ik zou die sirenes wel gehoord hebben, moesten ze eraan komen' - 'Ja, ze kunnen het altijd wel uitleggen'), noch van de (tamelijk) jonge migrant ('Je parle français' - 'En derjust verstond ge me nog perfect; dan zal kik u nen bon moete geven, hé'). Bij de stukken ertussen, als hij aan het wandelen is, klinkt er een cool muziekje, als was hij inspecteur Clouseau.
aan de andere kant waren er twee agenten die een (gesloten) winkel onderzochten waarvan de deuren niet op slot waren. ze gingen binnen, elk met hun maglight (oh, yeah) en een hand op hun pistool; occasioneel namen ze hun pistool ter hand, om wat later te knoeien met de deur van de koelruimte.
Moraal van het verhaal: het was in se even oninteressant als andere docusoaps, maar door de montage en de muziek was het een zeer aangename kijkervaring.
Er gaat slechts 1 ding boven een arrogante Antwerpenaar: een arrogante Antwerpse flik
Geen opmerkingen:
Een reactie posten