Ik had verschillende onderwerpen voor opiniestukjes in mijn hoofd, de Kerk (met een K), de Lijn (met een L, jaja, maar kunnen ze verwachten dat wij betalen als ze zelf expliciet voor vertraging zorgen?), maar uiteindelijk heb ik dit allemaal van tafel geveegd, rechtstreeks de koelkast in. Want laten we eerlijk zijn, u bent meer geïnteresseerd in mijn persoonlijk leven dan in mijn mening.
Het is mogelijk dat ik iets te opgetogen gereageerd heb. Het is mogelijk.
Toen ik zei 'ik ga nu volgende week iets met haar drinken' was dat eigenlijk een persoonlijke interpretatie, aangezien ze had gezegd dat ze me volgende week (deze week, ondertussen) ging laten weten wanneer we iets gaan drinken.
Het betreft, zo vertelde ze me vandaag, volgende week vrijdag.
Als gevolg hiervan heb ik mijn irrationeel optimisme ingevroren en plaats laten ruimen voor pseudo rationele scepsis. Ik verklaar mij nader. Ze heeft natuurlijk geen enkele reden om enthousiast te zijn, integendeel zelfs, want nu ik er over nadenk, lijk ik eerder over te komen als bizar en opdringerig.
Het plan om haar vandaag aan te spreken heb ik ook maar laten varen, om die indruk niet nog te versterken. Enfin, dat houd ik mezelf toch voor, maar eigenlijk heb ik ze gewoon nooit alleen getroffen.
Diep vanbinnen ben ik een klein, verlegen jongetje.
Aan de buitenkant ben ik een verlegen jongetje.
Tja...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten