Ik weet niet of het praktisch gezien haalbaar is, maar het is de beste beeldspraak die ik kon ('kan'?) verzinnen.
Bear with me.
Ik ben vandaag naar de top van een berg geklommen. Maar ik had mijn parachute bij; ik heb mijn parachute altijd bij. 'Het drong tot me door dat alle schrijvers die iets te betekenen hebben een valscherm dragen' aldus Pol Hoste.
Ik had aan het vliegtuig gevraagd om rond een bepaald uur voorbij te vliegen - niet te vroeg, want ik moest nog andere dingen doen op de berg - maar ik heb nooit antwoord gekregen, slecht vage, ongegronde hoop.
Ik had gehoopt dat ik het vliegtuig zou zien, stralend onder de ijle zon. Dan zou ik springen, of ik zou het niet durven. Moest ik springen, dan kon ik ofwel opgevangen worden, ofwel heel diep vallen, verplicht mijn parachute te gebruiken of eronder door gaan.
Ik heb geen vliegtuig gezien; ik ben terug naar beneden gewandeld.
Ik had nog liever mijn parachute moeten gebruiken...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten