Als het u niet interesseert...

Als ik ooit prof word ('wanneer', laten we positief blijven denken) ga ik ervoor zorgen dat alles in een mooie syllabus staat, zodat er al een heel stuk minder ongeïnteresseerden in mijn lessen zitten. Indien er dan nog steeds mensen zich heel duidelijk vervelen zal ik ze zodanig pesten dat ook zij niet meer door de deur durven stappen. Wat krijg ik het toch van boertige, ongeïnteresseerde kinderen.

Daarnet hadden we Interdisciplinaire Linguïstiek (dat is het vak dat ik het meest per week heb, vandaar) en het was de laatste les van deel twee en dus ook van de prof van deel twee. Toen hij al zijn slides had overlopen en het uur ongeveer was afgelopen zei hij: "Wat je dus vooral moet onthouden van dit deel..." waarop zijn woorden verdronken in het opklappen van bankjes, het bij elkaar scharrelen van papieren en het kakelen van kinderen zonder noemenswaardige kop. Jezus Christus, mensen, alsof jullie iets belangrijks te doen hebben. Als het u niet interesseert, blijf dan weg, niemand die het gaat opmerken, maar een tikkeltje respect voor zowel de arme man vooraan als de medeleerling (voor mij, dus) zal toch niet al te veel schade aanrichten aan uw coole imago. De volledig nutteloze conversaties kunnen toch ook wel vijf minuten wachten, zeker als er nog iemand iets nuttigs, interessants en gegronds heeft te vertellen.
Bah, kutkinderen.

Voor eigen winkel

Eigenbelang is een sterke drijfveer en ook nu speelt ze een belangrijke rol.
Het laatste nummer van Met Andere Zinnen is namelijk uit en yours truly staat er met een tamelijk groot aantal pagina's in. Voor een luttele vier euro kan ook u literair doen. Ik heb het geheel enkel nog maar diagonaal gelezen, maar het lijkt wel snor te zitten.

Voor de rest is smalband maar onaangenaam, zeker nu ik er door mijn upload zelf op zit, en is 'Z', de laatste cd van My Morning Jacket zeer aangenaam.

Vreemde avonden, korte dagen

Gisteravond was het quiz van Lingua; toen bleek dat de vragen veel te moeilijk waren hebben nog even geprobeerd om de zuipprijs te winnen, maar ook dat bleek te hoog gegrepen.
Maar, hoewel we ergens vanachter zijn geëindigd (maar niet laatst!) heb ik toch nog een mooie Power Light gewonnen. Een van de assistenten voor Engels had ook meegedaan aan de quiz en hij was tweede geworden bij de zuipprijs; en, omdat de avond nog jong was en ik slechts één nutteloos uur had vandaag zijn we maar op café gegaan, met voornoemde assistent.
Vanaf dat punt wordt het allemaal iets wazigers, maar ik weet wel dat ik de avond met twee junks heb afgesloten, waarvan er één in een kraakpand woonde en aan wie ik mijn Power Light heb gegeven.

And he slept the day away...

Nature's way of telling me what, exactly?

Pulserende hoofdpijn, maar ja, we weten allemaal waar die vandaan komt.
Gisteren was het 'Galabal Klio-Lingua', wat waarschijnlijk als onorigineel kan bestempeld worden, maar wat ik me er nog van herinner was wel leuk.
Ik zag er natuurlijk ook ongelooflijk sexy uit en mijn twee bitches hebben zich ook goed van hun taak gekweten. Als er trouwens iemand een fake H&M paternoster moet hebben, laat maar iets weten, want ik denk niet dat ik dat nog veel ga aandoen.
Los daarvan heb ik om een of andere reden een mooi meisje dat in mijn buurt stond te dansen een wijntje gekocht en later heb ik haar nummer nog gevraagd en gekregen.
Als we er al vanuit gaan dat het een juist nummer is (en zelfs daar zou ik mijn hand niet voor in het vuur steken) blijft de vraag natuurlijk nog wat ik er nu in godsnaam mee moet aanvangen.
Pus, ik ben hier echt slecht in.

PS: de boom in met je emotioneel exhibitionisme, ik heb een kater.

[Edit: En als er nog mensen zijn die mij willen complimenteren op mijn schrijven, doe gerust, ik hou er wel van]

[Edit: Oef, gelukkig heb ik mijn hand er niet voor in het vuur gestoken]

What's in a name...

Het overkomt mij niet heel vaak, maar momenteel heb ik toch moeilijkheden om een naam te bedenken. Ik heb mijn hoofdpersonage momenteel 'Tinkerbell' genoemd, maar voor een 21ste eeuwse student is dit nogal pijnlijk. En ik heb nog maar drie dagen. Pfff...

Hendrik? Nee, te veel gebruikt.
Joris? Misschien...
Tim? Nee.
Tom? Nee.
Gareth? Hell no.
Bart? Nee.
Wim? Nee.
Triptik? Uhm....
Max? Hmm, dan enkel om dat het meisje Sam(antha) heet, en Sam&Max is wel een concept...
Folker? Nee.
Bos? Haha, nee.


Hmmm, ik denk dat een café avond misschien nog de beste oplossing zal bieden.

Goddelijke interventie

Helaas, eens te meer in onze eeuwige strijd heeft Hij overwonnen. Ik had me gisteren (weer) in volle razernij (nu, ja) voor mijn computer gezet en was aan een stuk begonnen, zoals altijd giftig en gefundeerd.
Het agnosticisme was omgeslagen in radicaal atheïsme door het irriterende absurdisme en het kinderlijk propageren van onwetendheid door Zijn domme volgelingen. En reeds had ik mijn scherpe pen laten krassen in de Verenigde Staten van Amerika - een land dat durft om ons op zijn 'religieuze blacklist' te zetten, zogenaamd omdat we kleine religies te snel als sekten bestempelen, terwijl het zelf verdrinkt in reusachtige sekten als 'Scientology' en 'Opus Dei' en waarvan de televangelisten de onderlaag nog verder uitzuigen, waar het geloof een handelswaar is geworden dat verkocht wordt voor controle en gekocht wordt om een zin aan het bestaan te geven. Ik had mij terecht laatdunkend uitgelaten over 'Moderne Wetenschap in de Bijbel' van Drs. Ben Hobrink - iemand die les geeft op de Universiteit Antwerpen "met als zwaartepunt voedingsleer"; na enige doorbladering bleek dat hij het niet nodig vond om bronnen te vermelden en maakte hij allerlei beweringen over dierlijke genetica die op z'n minst dubieus was te noemen; van de achterflap: Zelden werd zo'n breed scala aan wetenschappelijke kennis uit de Bijbel op leesbare wijze bijeengebracht en toegelicht. Omdat veel van die kennis menselijkerwijs niet te weten viel, moet er indertijd een grote Auteur achter de vele auteurs van de Bijbel hebben gestaan. Tot die conclusie leidt dit boek.; oef, dan moet ik het niet lezen, ik kan vertrouwen op de wijsheid van wijzere mensen. En ik was net begonnen aan de Boekenbeurs waar tegenover voornoemde boek een rek met 'kinderbijbels' stond en waar tevens een standje van de ambassade van Israël stond, wat mij vreemd aandeed voor een in wezen apolitiek gebeuren dat rond literatuur is gecentreerd (lees voor een mooie polemiek daarover maar eens de discussie tussen Ramsey Nasr en Walter Pauli)
Ik wou nog meer schrijven, over kortzichtige mensen die God zien als een onzichtbare hand dat de dagelijkse dingen van elke mens over heel de wereld regelt volgens de lijnen van Zijn omniconsciente Plan.

Maar het heeft niet mogen zijn. Mijn computer crashte.
God straft onmiddellijk...

Nederlandse Taalbeheersing

Vandaag vermoeid binnengesukkeld in Nederlandse Taalbeheersing. Eigenlijk wou ik veel liever in mijn bed blijven liggen en normaal gezien had ik dat ook wel gedaan, maar we moesten in de les een taak maken voor twee van de twintig punten van het examen. Deze taak bestond uit het schrijven van een verhaaltje gebaseerd op een van twee opdrachten. De eerste was een droom als tien jarige te beschrijven (met iets over kruinogen, tamelijk bizar), het ander bij een dubbele tekening een verhaal voor of na schrijven. Die dubbele tekening was enerzijds een schorpioen in close-up en een tekstballon met 'Pas op!' en anderzijds een gillende ('IEIE!' vreemd genoeg) vrouw in bed met het laken tot aan haar kin opgetrokken en de schorpioen aan het voeteinde.
Ik heb voor het tweede gekozen.


De toevalligheden die hadden geleid tot de donkere achterkamer en ietwat lugubere transactie interesseerden hem niet. Misschien had hij geluk gehad, misschien had God hem een Hand geholpen - dit zou hem niet eens verbazen; Fré wist enkel dat wat hij had verkregen, die donkere schone, elke cent waard was. Alles moet eindigen.
Hij wandelde stevig door en wierp geregeld een blik op het doosje dat hij onder zijn arm had geklemd. De koude wind deed hem huiveren en hij trok zijn kraag recht. Met een zacht gezoem sprong de straatverlichting aan.
Fré schrok toen hij haar zag, schrok zo hard dat het doosje tien centimeter naar beneden schoof. Hij vervloekte zichzelf en schold haar stil uit, dat wijf dat hem aanstaarde, dat zichzelf vanop het grote reclamebord in een perverse pose verkocht, als een hoer. Maar niet lang mee.
Hij viste een sigaret uit het pakje in zijn achterzak. Na enkele diepe trekken voelde hij zich kalm genoeg. Toen de sigaret niet veel meer was dan filter schoot hij het weg in een rioolputje. Genoeg getalmd. De hoer zal de zon nooit meer zien. Alles moet eindigen.

"Goedeavond, mijnheer. Hoe kan ik u helpen?"
Fré wou haar hoofd tegen de balie slaan en de inkomhal van het hotel, met al zijn decadente rijkdom, kort en klein slaan, misschien zelfs in brand steken. Maar hij was kalm.
"Zou u mij het kamernummer van Tessa Balyba kunnen geven."
De receptioniste keek even aarzelend, leek hem te willen afwimpelen als een ordinaire fan, maar glimlachte toen.
"Oh, u bent het, mijnheer Riun. Natuurlijk."

Stil opende hij de deur. Ze lag in bed, haar armen wijd en haar ogen gesloten. Langzaam wandelde hij naar haar bed; haar tepels waren zichtbaar doorheen het laken merkte hij, regelmatig op- en neergaand, en een kort moment kon hij enkel staren. Toen opende hij haast mechanisch het doosje en haalde de glimmende schorpioen er aan de staart uit. Achteloos slingerde Fré het op het bed. Alles moet eindigen. Hij liep naar het raam, opende dit en keek glimlachend over de rand.
"Pas op!" zei hij luid, bijna zingend. Ze zou in doodsangst sterven.
Haar gegil als een sirene en de wind in zijn oren was het laatste dat hij hoorde.
Alles eindigt.

Geloof

Ergens ben ik wel naïef. Niet in die mate dat ik in een Schepper (met een S!) geloof, maar wel dat ik aanneem dat de mens een zekere goedheid in zich heeft, hormonaal, genetisch of zelfs evolutionair, dat maakt mij niet uit. Maar het is er, daar ben ik van overtuigd.

Soms wordt dat vertrouwen echter zodanig rond gesmeten op zijn grondvesten dat ik zelf op het randje van de huilende instorting sta; en dan moet ik nog geen lijdend voorwerp zijn.
X verried Y en F stond erbij, als werd God uit de hemel ten aarde geworpen.

De rellen in Frankrijk zijn er niets bij...


Edit:
Als lelies zweven
op de goedheid van de mens
zinken ze te snel

Nooit heb ik haiku's gesnapt.

Midnight poetry (Misery cont.)

De rode branding
verscheurt me met elke dreun;
zonder compassie of wreedheid,
maar uit simpele noodzaak
van de dood

Elke slag golft pijn
tot de toppen van mijn alles
tot ik niets anders voel
tot ik niets voel
tot ik niets ben.



Man, stel je eens voor om wakker te worden naast zoiets. Brrr...

On how miserable life can be

Soms voelt een mens zich echt gewoon kut. Kut zonder aanwijsbare reden, of teveel om over na te denken. Ik lijd er niet echt onder, slechts een paar uur per keer gewoonlijk, maar het blijft, wel, kut. 'Kut' is in dit geval een goed woord, omdat het zich gedraagt zoals ik me nu voel: esthetisch onverantwoord, krachtig en machteloos, zonder enige voeling met welke realiteit dan ook, nutteloos behalve voor ander nutteloos. Kut, dus.
En wat dat emotioneel exhibitionisme betreft: morgen lach ik hier om, en u uit als u hierover begint. Ha!

PS: Bosduif is 1 jaar. Wens haar een gelukkige, hein.

PPS: Maar ik heb gelukkig nog al mijn mentale capaciteiten, in tegenstelling tot sommigen, blijkbaar... Jezus Christus...

Bane of mankind

Jeetjemina, wat een gezever.
Ik was gisteren rustig 'City of Heroes' aan het spelen (zoals wel vaker voorkomt), toen het plots bleef hangen. Dit was nog nooit voorgekomen bij dit spel, maar echt niet was het ook niet. Dus, daar mijn computer blijft hangen als ik hem gewoon reset, hield ik de aan/uit knop zes seconden ingedrukt en zette de computer af. Enkele seconden wachten. Terug aan.
UNMOUNTABLE_BOOT_DRIVE of DISK, ik ben niet meer zeker. Pats, boem, van het ene moment op het andere. Even rommelen in de BIOS, even de kast opengooien en wat morrelen aan de kabeltjes (andere mensen lijken soms te denken dat ik weet wat ik doe, maar ik geloof in geluk en volharding), but to no avail.
Ondertussen heb ik Windows geherinstalleerd, maar jammer genoeg op de verkeerde schijf, want de harde schijf waar Windows op wordt gezet, moet eerst worden geformatteerd...
Daar gaat weer heel veel heel hard werk. En ondertussen krijg ik mijn geluid niet aan de praat en knoeit mijn beeldkaart nog een beetje met zichzelf, maar gelukkig staan mijn 'City of Heroes' ventjes op de server en niet op mijn computer. Toch niet al mijn werk verloren...

[Edit: Tien minuten later en het geluid is gefikst.]