Als ik ooit prof word ('wanneer', laten we positief blijven denken) ga ik ervoor zorgen dat alles in een mooie syllabus staat, zodat er al een heel stuk minder ongeïnteresseerden in mijn lessen zitten. Indien er dan nog steeds mensen zich heel duidelijk vervelen zal ik ze zodanig pesten dat ook zij niet meer door de deur durven stappen. Wat krijg ik het toch van boertige, ongeïnteresseerde kinderen.
Daarnet hadden we Interdisciplinaire Linguïstiek (dat is het vak dat ik het meest per week heb, vandaar) en het was de laatste les van deel twee en dus ook van de prof van deel twee. Toen hij al zijn slides had overlopen en het uur ongeveer was afgelopen zei hij: "Wat je dus vooral moet onthouden van dit deel..." waarop zijn woorden verdronken in het opklappen van bankjes, het bij elkaar scharrelen van papieren en het kakelen van kinderen zonder noemenswaardige kop. Jezus Christus, mensen, alsof jullie iets belangrijks te doen hebben. Als het u niet interesseert, blijf dan weg, niemand die het gaat opmerken, maar een tikkeltje respect voor zowel de arme man vooraan als de medeleerling (voor mij, dus) zal toch niet al te veel schade aanrichten aan uw coole imago. De volledig nutteloze conversaties kunnen toch ook wel vijf minuten wachten, zeker als er nog iemand iets nuttigs, interessants en gegronds heeft te vertellen.
Bah, kutkinderen.
2 opmerkingen:
Ik vond het ook best ergerlijk vandaag.
Ik vraag me soms af of sommige mensen beseffen dat er geen aanwezigheidslijst wordt bijgehouden en dat je dus echt mag wegblijven.
Ik begrijp überhaupt niet wat er zo gezellig aan is, dat praten onder elkaar tijdens de les, ik vind persoonlijk even bijpraten op café met een pintje erbij veel fijner.
Het allerergste is als de prof vraagt: 'Zijn er nog vragen?' Waarop iedereen spontaan in inpaktumult losbarst. En hij dan met gebogen hoofd zijn papieren bij elkaar raapt. Arm, arm leraartje.
Maar hé, ik ben ook geen heilig boontje.
Een reactie posten